Victor Hugo'nun kalemine hayrandım. Bir kez daha hayran kaldım. Bu sözlerle başlıyorum incelememe; siz gidişatı anladınız bence :) . . Kitapta birçok kahraman vardı; Quasimodo, Esmeralda, Monseigneur Claude.. Fakat bir kısım vardı, öyle bir kısım.. Kimileri uzun uzun tasvir edilen katedralden sıkılıp bunalır o kısımda, benim gibi birkaç okur da işte o betimlemelerin ağırlığında ezilmekten zevk alır. Demek istediğim; bana göre kitabın ana karakterlerinden önde gelen biri; satırların arasında gizlenen o meşhur Notre Dame Katedrali.. Gezmek görmek istediğim yerlerden biridir Fransa; Paris. Hugo öyle bir anlatmış ki katedrali, gezmiş kadar oldum gerçekten.. Ellerine sağlık, öldükten sonra yaşamaya devam eden büyük usta! . . Konuyu birçoğumuz az çok bilir. Quasimodo; kambur, bir gözü görmeyen "çirkin" karakterimizdir. Başdiyakoz Claude onu klisenin önünde bulur ve sahiplenir. Esmeralda... Güzel, çingene kızımız.. Bir kadın; iki aşık. Fakat hikayenin güzelliği karakterlerin tezatlığında. Mesela rahip Claude kötülüğü temsil eden şeytan ruhlu bir karakter iken, kambur ve çirkin denilince akla gelen 'canavar' görünümlü Quasimodo ise iyiliği temsil ediyor. İki karakterimizde çingene kızı Esmeralda'ya aşık.. Gerçi aşık diyorum ama; rahip sanki biraz saplantılı gibi.. Yoksa söyler mi iç şu cümleleri; “Bilginken, bilimi ayaklar altında çiğniyorum; asilken, adımı mahvediyorum; rahipken, dua kitabını bir kösnü yastığı yapıyorum. Ama yine de sen Esmeralda beni hala sevmiyorsun.” . . Lafı daha fazla uzatmayayım. Romantik yazarımız Hugo 6 ayda bitirmiş bu kitabını, hem de ilk kitabı.. Bence herkes okusun. Öyle bir klasik bu. Sağlıcakla ve kitaplarla kalın!

Notre Dame'ın KamburuVictor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202232,6bin okunma

··

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aslıhan Türk