mavikirlangiic: "Ölümsüz Gece": Ölümsüz Gece Dikili taşlar arasında Küçük çocuk Elinde şekeri Yüzünde küçük mutluluğu Haberi yok ölenlerden, öleceğinden Bekliyor, geliyor, duruyor Yanından geçiyor Kara bir karartı...

Dikili taşlar arasında Küçük çocuk Elinde şekeri Yüzünde küçük mutluluğu Haberi yok ölenlerden, öleceğinden Bekliyor, geliyor, duruyor Yanından geçiyor Kara bir karartı Çocuk habersiz, yere oturuyor Kimse yok görünürde Var mı yoksa Gözlerim iyi görmüyor karanlıkta Ağacın dalları sallanıyor Rüzgâr yok Sallayan birisi olmalı Kimseler yok Çocuk var, ben varım Kızmı erkek mi Uzun saçları var Yaklaşıyorum küçük adımlarla Önümde duvarlar yükseliyor Yaklaşamıyorum Birisi tutuyor Kollarımdan Adım atamıyorum Çocuk görmüyor beni Ben görüyorum Usulca ve sessizce bağırıyorum Duymuyor beni Sağır mı sesim mi ulaşmıyor Kalkmıyor, gözleri dikiliyor Uzak bir noktaya Karanlık içinde birini görüyor gibi Ayağa kalkıyor Küçük ayakları hızlanıyor Koşuyor nefes nefese Kavuşacağı bir varmış gibi Koştuğu yere bakıyorum Bir kadın Üzerinde beyaz bir elbise Kokular geliyor burnuma Gül ve leylak birbirine karışmış gibi Daha önce almadığım bir koku Tanımadığım güzel bir koku Burnumun içine doluyor Anne diye bağırıyor Minik ve küçük sesi Sarılıyor karanlığa Kimse var mı Ses yok Çocuk kayboluyor gözlerimde Çekiliyor kollarımı tutan el Gevşiyor bedenim Rahatlar gibiyim Adımlar korkakça atılıyor öne Yürüyorum karanlığın içine Çocuk karşımda Yüzünde kocaman bir gülümseme Elinden tutuyor güzel kadın Kadın donuk bakışlarıyla Bakıyor yüzüme Korkularım yok oluyor Üzerime geliyorlar Kaçamıyorum Çivi gibi yere çakılıyor ayaklarım Kadın önümde duruyur Bir gülümse yayılıyor Beyaz yüzüne Sıcak bir tebessüm gibi Beni sakinleştirmeye çalışıyor Çocuk küçük ellerini uzatıyor bana Titreyen ellerimden tutuyor Sakinleşiyorum Annesi bakıyor bana Tek Kelime etmeden Yavaş adımlarla uzaklaşıyor Bir mezarın üzerine gidiyor Dönüp bakıyor yeniden Donuk bakışları yok Huzur var gözlerinde Kollarını iki yana açıyor Ellerimden kurtuluyor çocuk Annesinin kollarına koşuyor Yine el ele tutuşuyorlar Soluyorlar gözlerimde Kayboluyor ikiside Çığlık çığlığa bir sessizlik Kulaklarımda dolanıyorken Açıyorum gözlerimi Uyuya kalmışım Oturduğum bankın üzerinde Rüya yada bir kâbus Anlamsız bir düşünce Siliniyor aklımda Güneş yeni doğuyor Aydınlanıyor yer yüzü Tutulmuş boynum Kalkacak gibi değilim Kapatıyorum yeniden buğulu gözlerimi Derin bir uykuya dalıyorum Belki de bir daha uyanmamak üzere Derin bir iç çekiyorum Nefesim kesilircesine Dalıyorum yeniden Unutuyorum İnsanlardan aldığım Kırgınlıklarımı Ruhum bedenimden Çekilirken @mehmetbk17

··

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mavikirlangiic