Mehmet Akif şiiriyle kendisine ve şahsiyetine hayran olduğum bir zat idi. Ama hakkında daha önce bir kitap okumamıştım. Kitabın yazarı Ertuğrul Düzdağ'ın bin bir emekle yazdığı 
Üstad Ali Ulvi Kurucu - Hatıralar 1 kitabından Akif'le ilgili araştırmalar yaptığını ve eserler kaleme aldığını öğrenince okuma listeme aldığım ancak okumaya başlamak için epey vakit kaybettiğim bir kitap oldu. Dediğim gibi yazar Mehmet Akif ile ilgili çokça araştırmalar yapmış, bu yüzden bu kitabında hem ilgili diğer kaynaklara hem de kendisinin 
Mehmed Akif : Mısır Hayatı ve Kur'an Meali kitabına sıklıkla atıf yapıyor. Merhum Akif'in hayatına daha iyi vakıf olmak için bu kitabı da okumak gerektiğini düşünüyorum.Bunun dışında kitabın neşrinde istifade edilen ve alıntı yapılan kaynaklar dipnotlarda sunulmuş. İçeriğine gelirsek Akif'in naif olduğu kadar celalli kişiliğinin yanında hassas ruhunu okuyacağınız bir eser. Onun gerek milli mücadele yıllarındaki fedakarlıkları gerek o günlerden sonra çektiği cefa ve sıkıntıları okurken bu büyük ve yüce ruhlu şairin kuvvetli imanına şahit olmak eşsiz bir durum. Ancak hayatının son yıllarının gurbette, yalnız ve maddi manevi sıkıntılar içinde geçirdiği günleri bu millet için utanç kaynağıdır. Seniyüddin Başak Bey, onun bu günlerini bir kusuruna bağlıyor ben de sözlerime onun sözleri ile son veriyorum: "Akif'in bir kusuru bir baş belası vardı ki o da sırf mefkuresinin adamı olmaktan ibaretti. İşte onun içindir ki hiçbir yerde barınamamıştır."
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.