Göz yaşlarıyla bitirdiğim kitap, Hz. Hatice annemizi anlatan Çöl-Deniz... Hatice annemizin hayatını az çok bilirdim ama ayrintilariyla merak ederdim. Tam olarak bilmediğim halde cennet annelerimiz sen en çok onu örnek alırdım kendime. Sanırım içimde güçlü kadın olma isteği beni ona yöneltirdi. Böylesine güçlü bir kadının kendisi nasil İslam'a adadığıni en ince noktasina kadar öğrendim bu kitap sayesinde. Ona merakım ve sevgim hayranlık ve belki de iptila noktasına evrilmis oldu. Ne güçlü, asil, sahsiyetli, saygıdeğer bir hanım efendiymis... Ne çok sevmiş Efendimiz, nasıl aşık olmuş ona... Bütün hayatını biricik kocasının, Alemlere rahmet peygamberinin ve İslam hizmetinin yoluna sermiş, ne büyük kadın Haticetü'l Kübra... Gerçekten sevmeyi, bir erkege aşık olmayı, bir erkeğin yoldasi olmayı, kadın olmayi, anne olmayı, sabri, beklemeyi, fedakarligi tam anlamıyla onun hayatını okuyunca idrak ettim... Aslında kendi sevgimi sorguladim, kalbimi sorguladim. Hatta bazen kendimden utandım... Hangimiz sevebiliriz ki onun gibi, hangimiz yüreği böylesine geniş... Aralarındaki sevgiye, bağlılığa nasıl imrendim... Allah onların aşkının bir parçasını bizim yuvalarimiza nasip etse dünyamız cennet olur... Kitabı okurken risaletin ilk yıllarındaki zorlukları da gördüm. Annemizin ilk başlarda servetinin miktarının ölçülemeyecek kadar cokken boykot yillarinda ilk müslümanlar uğruna nasıl eridiğina, giyecek eski bir elbiseyle kaldığına, Efendimizin bu durumda nasıl huzunlendigine şahit oldum... Ve bu dünyadan göçüp gitmesini gozyaslariyla okudum. Allah onlardan razı, onlar Allah'tan razı... Bizleri de onların yolunda eyleyip onların hürmetine bizlerden de razı olsun... Hep yolumun ışığı, rol modelim olacaksın Hatice annem... Cennette ellerini gözyaşları içinde öpmek nasip olsun bizlere...

Çöl / DenizSibel Eraslan · Timaş Yayınları · 20091,591 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep Koca