Özlem Özkaya
KARTONDAN KESİLMİŞ ÇOCUK
çıplaklığı;
ezilmişliğinden, sahipsizliğinden.
bütün kumaşları örtseniz,
yine de ışık sızdırır,
kapanmaz yaraları…
renksiz kartondan kesilmiş,
çocuk bedeni örselenmiş,
karalanmış defalarca.
yine de gözlerinde açan,
yalnız açan çiçekleri,
çalmayı becerememişler…
buruşturup atıldıkça,
yeniden dirilmeyi öğrenmiş
utanırdınız;
basit çıbanlarınızın,
altını çizmekten
anlayabilseydiniz,
ıssızlığın ortasında,
çaresizce şarkı söylemenin,
ne demek olduğunu…
özlem özkaya
Sayfa 10
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.