Bazen duymak istediğiniz tek şey tüm algılarınızı kapayan, ruhunuzu bile yok sayan bir müziktir.O müzik size saatlerce yürüme isteği aşılar. Yürürsünüz, yürürsünüz kendinize geldiğinizde neredeyim ben fikri oluşur. Bazen o müzik bitse de farkına varmazsınız. Çünkü gözleriniz tavanda ya da her hangi bir yerde aynı noktaya saplanıp kalmış olur. Düşündüğünüz de bir şey yoktur. Boştur zihniniz.Tek hissettiğiniz içinizde dışarıya çıkmaya çalışan,nefes alamayan bir başkası olduğudur. Ben anlatınca üç beş uyduruk cümle oldu, Mine Söğüt yazınca roman olmuş . Daha ne diyebilirim ki . Bu hissi paylaşan herkesin seveceğini düşünüyorum.
