Willa Cather, “ Aslına bakarsanız insana ait sadece birkaç tane öykü vardır. Ve bu öyküler çağlar boyunca daha önce hiç anlatılmamış gibi tekrar tekrar anlatılır.” der. Son derece haklıdır haklı olduğu şey şudur ki hepimizin gözünün önünde olan olaylar, ucundan kıyısından hayatımıza dokunan şeyler yazarlar tarafından alınır, süslenir ve derin bir bakış açısı katılarak önümüze sunulur. Tıpkı “Sandık Lekesi” ndeki öyküler gibi. Yazar dili o kadar güzel kullanmış ve betimlemeleri yerlerine öyle denk getirmiş ki bir güvercinin kanadını kaldırırken hissettiği ferahlık gelip oturuyor siz kitabı okurken içinize. Bazen bir dert dile geliyor bazen bir kabadayı hisleniyor. Bitkilerin bile anlatacak şeyleri var bu kitapta. Dökülmüş saçın dökülmemiş olana sitemi. Bir yılanın da merhamet edebileceği; okudukça açılan dünyanın değişik kapıları. Bir yazarın dilini varsa ilk öykülerinde keşfetmek size de kolaylık sağlayacaktır. Okuyun bence .