Selçuk Baran'ın Bir Solgun Adam kitabında geçen ve katıldığım bir ifadeyle başlamak istiyorum.
"Yani Tanrı'nın varlığı ya da yokluğu benim yaşayışımı -ne demiştiniz demin- dünya görüşümü, umutlarımı falan değiştirmez."
Farz edelim ki ben bir ateistim (ki yukarıdaki geçen ifadede olduğu gibi şuanki ruh halim düşünce yapım pek ilgilenmiyor bu mevzuyla.) İslam dahil tüm dinlerin dünyada katıksız bir eşitlik sağlayabilir olduğuna da inanmıyorum. Yazdığım hangi metin kendini "dini bütün'' olarak gören insanlara tatmin edici gelebilir? Neden bunu anlamakta güçlük çekiyor insanlar bilemiyorum ama bir insan dini görüşünü kendine göre belirledikten ve kendini yazdıkları, söyledikleri ile belli ettikten sonra ısrarla "hidayete erme" "dine dönme" tavsiyeleri yapılıyor. Ben zaten huzuru herhangi bir dini öğretide bulmuş olsam, herhangi bir dinin mutlak eşitliği sağladığını düşünsem ona inanırım. Benim kendime ait akıl ve mantığım var birilerinin söylemleri ile mi hidayete erip, dine döneceğim? Hepimiz kendi çizgimizi sağlamlaştırmak adına çeşitli okumalar yapıyoruz. Bu sitede Türkiye Cumhuriyetinde yaşayıp "Allah'ın izniyle şeriatı getirecez" diyenler var! Anayasaya aykırı hareket edenler var. İstisnasız her gün hukuka aykırı söylemler ve Cumhuriyet değerlerini aşağılayıcı ifadeler var. Tüm onları kabul edip içinize katıyorsunuz. Ama dine eleştiri getiren, inanmayan "sığ" "dar görüşlü" oluyor.
Yeter ya cidden yeter.