gelelim kitabın hasosuna. kitap okunmalı, okutulmalı. ancak kitap o kadar ağır o kadar bunaltıcı ve o kadar sıkıcı ve o kadar yoğun ki yeter la artık denebilir. evet büyük resim yine insanlığın serencamı :) ancak müthiş bir eser. peki nasıl aşılır bu sıkılma olayı. bi kere okuma kaygısı ile hızlı okuma metedolojisi işine yaramaz. çünkü magazinel yanları çok az daha çok dönemselliğin özel anlarını yaşayan faklı insan yaşamları ele alınıyor. inanılmaz tasvirler. yazarak okuyun derim. zaten kısa. elverdiği ölçüde geleneksel bir kız, önemli ölçüde toplumun önünde kendini gören yetenekli ancak nefis sefili bir yazar, ve tamamen toplumuna yabancı bir avrat. ne mi yapıyorlar. aslında hepsi bir dünya ait oldukları grupları temsil ediyorlar. insanlığın en temel sorunlarını çözemediği için bazıları bocalıyor. ben kimim! biz kimiz. sonumuz nolcak. çıldırtıcı sorular çıkmaz sokaklara götürmüş bazılarını ve kısa insan ömründe ışık görünmüyor. paranoyaya bağlanan hayatlar ruhsal kabızlığın baskısını bazı şeylere angaje olunca geçici rahatlamalarla gidermeye çalışıyor ama sonuç kötü. depresyon ilaçlarının intihara meyilleri artırması gibi. bilmiyorum bir tek ben miyim ama yazar da inanılmaz bir melankoli var bu kitapta. diğer kitaplar için söylesem, zaten bariz oralarda. ama bundaki karamsarlık ve melankoli, derbeder edici. yeni bir devirde yaşananların toplum ve toplumun temeli olan aile üzerindeki etkileri ele alınıyor. ya evlenmediler denebilir. ancak öyle geçişler var ki evliliğin üzerine etkilerin neler olabileceğini artık sen çöz diyor. "buçılgın bu kudurmuş tereddüt ve şüphe devrindesarsıntıyı en çok hisseden müssese izdivaçtır." yaşanan devirdeki şüphe ve tereddüdün ameli sahada ölüm olduğunu söylüyor.ancak yeni dönemde şüphecilik ve septik kurgu aydın insanları olmazsa olmazıydı hani. diyor ki senin medeniyet dediğini her alanda uygularsan aslında insanlığın sonunu getirirsin. yani ben herşeyi labaratuvar ile çözerim dersen sevgiyi aşkı ya da metafizik diğer şeyleri açıklayamazsın. ey insan bu yeteneksizliğinle temeline dinamit koyuyorsun. "bir insanın her fenalığa muktedir olabileceği yerde cemiyet iflas etmiş demektir." "kadının ebediyeti zekasında değil rahmindedir."bu son cümlenin 2 anlamı var. biri doğumla insanlık devam eder. diğeri ölümsüz isimlerin her biri anasının çocuğudur.

Bir Tereddüdün RomanıPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 20207.1k okunma

·

7 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Halil öztürk