Mağma
… Kırk yıl çetrefil!
yaşayan sadâ, dilimde ki anıt.
Şükürler olsun genetik mülk
annemin tıpkısı bir kız
öyküsü kalmış öptüğüm kağıt
Mavi bir damlayim ey örümcek
antik mağma uyuyor çağrıma.
Cam kırkayak bu elimden
tırmanıyor serseri iki parmağıma!
Baktım; farksızlık ve karanlık
basamak basamak yukarıya,
sabah çatıdan ve usulca
iniyor merdivenden aydınlık
t
ü
k
e
n
i
r
.... Yıllar
Kağnı tekerleğinin arzında.
bir pelte ki eridikçe şeffaf
Sonrası garip gıcırtılarla
bir ses . Sensizlik
k ı r ı l
d
ı...
Tesadüf mü ! Sukût içinde
kalan kırık yırtık fotoğraf...
Sayfa 64 - Ferfir yayınlarıKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.