Gönderi
Şeker Portakalı okumanın ötesinde yaşayacağınız, bazen müdahale etmek isteyeceğiniz, Zeze'nin hayal gücüne ve olayları kendi dünyasında çözmeye çalışmasına güleceğiniz aynı zamanda hüzünleneceğiniz bir kitap. Bazı arkadaşlar Şeker Portakalı'nı okumakta geç kaldıklarını dile getirerek kendilerine kızmışlar, oysaki şu anda bu kitabı ilk defa okuyor olmayı fazlasıyla dilerdim.
Bundan sonrası için başından söylüyorum, ‘saçmalayacağım’ onun için okumaya, ya hiç başlamayın ya da okuduktan sonra sövmeyin :) teşekkürler. Geçen akşam yine arkadaşlarla, gereksiz maç muhabbetimizi yaptıktan sonra evin yolunu tuttum. Niyetim, biraz kitap okuyup sonrasında uyumaktı. Nitekim babamın salonda bilgi yarışması izliyor olması (hiç huyu değildir), yapacaklarımı değiştirmeme neden oldu ve programı biraz izlemeye karar verdim. Bu anlamda ilgimi çeken bazı detayları sizlerle paylaşmak istiyorum. Programın sunucusunun diksiyonu, izleyenlerin dikkatini çekmeye yetecek kadar iyi, bunun yanında yarışmacı olarak da güzel bir bayan (muhtemelen avukat, doktor, psikolog vs.) yakışıklı sunucuya eşlik ediyordu. Sorular basitten zora doğru eğilimi ile devam ederken yarışmacı en nihayetinde 5000 Türk Lirası değerinde olan soruya geldi. Soru, Şeker Portakalı’nın yazarının kim olduğu ile alakalaydı. Tabi sorunun sorulmasıyla, aklımda farklı düşünceler belirmeye başladı şöyle ki kitabı okumayıp yazarını bilmenin ödülü, 5000 Türk Lirası fakat kitabı okuyup yazarını hatırlamamanın cezası da 5000 Türk Lirası’ydı. Topluma dikte edilen, kitabı okumaktan daha ziyade yazarının isminin önemli olduğu algısının verilmesi ve yine ezberin kazandırıyor (5000 Türk Lirası, bu zamana kadar gözümde bu derece değerini yitirmemişti) olması aslında kaybettiriyor olduğu gerçeğini göz ardı etmiyordu.
Zeze bunları görse, bu saçmalığa bir son verme adına sahneye kesin olarak bir torpil atardı. Kusura bakma çocuk biz olayı gene yanlış anladık.
··
14 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.