Kitap Engin Komiser’in kendi gibi polis olan eşinin bir baskın sırasında vurulmasıyla başlıyor. Eşini kaybeden Engin, bir yıl boyunca kendini içten içe cezalandırmaktadır. Bir gün kızkardeşinden telefon alır ve yardıma muhtaç bir genç kız için kolları sıvarlar. Zeynep, tam bir sır küpüdür. Hayatının bir noktada kötüye gittiği ve bir şekilde uyuşturucu bağımlısı olduğu dışında doğru düzgün bir bilgileri yoktur. Adını, nereli olduğunu ve başına neler geldiğini anlamak için olayı çözmeye çalışırlar. Zamanla Engin’in hayatına daha fazla dahil olan Zeynep bütün gerçeği anlatır ve yardımları kabul eder. Kendisini hiçbir şeye layık görmese de hayatını düzeltmeye kararlıdır. Öncelikle uyuşturucu gibi zor bir konu işlenmesine rağmen kitapta en ufak bir özendiricilik yoktu. Yazar, olarak insanların bağımlılıklara bir kereden bir şey olmaz mantığı ile başladığını ve kendilerini bıraktıkları anda bütün hayatlarının tepe taklak olabileceğini göstermiş. Başta İrem ve ailesinin sevgisi ile ayakta kalan Zeynep, zamanla kendi ayakları üstünde durmaya çalışan, güçlü ve inatçı bir kadın haline geldi. İkinci kitapta da onu böyle güçlü görmek istiyorum. Engin ile aralarındaki sevgi/nefret ilişkisi çok yoğun ve yorucuydu. Asla ne hissettiklerini söylememeleri ve birbirlerini sürekli en hassas noktalarından vurmaları beni üzdü. Engin’in eşine olan bağlılığını ve yaşadığı ikilemi anlasam da Zeynep’in bu konuda bir suçu yoktu. Bence yaşadıklarının yükünü Zeynep’e de yüklemememeliydi. Ayrıca özellikle değinmek istiyorum İrem ve Ali’nin arasında geçenleri asla ama asla tahmin edemezdim. Olayların başladığı anı birkaç kez okumak zorunda kaldım ve nasıl o şekilde sonuçlandı anlayamadım. İrem’in kitabın sonlarındaki duruşunu, merhametini ve kararlılığını beğendim yine de mahkemede her şeyi adama bırakıp da çekip gitmemeliydi. Şahsen ilahi bakış açısı ile yazılan kitapları okurken kitabın içine girmek, onun bir kitap olduğunu unutup karakterle birlikte anı yaşamak daha zor geliyor. Sonuçta bu yazarın tercihi ama kitabın yazımına alışmam zaman aldı. Kitabın kurgusunu ve konusunu beğensem de bazı noktalarda yazım açısından daha iyi olabilirdi diye düşünüyorum. Mesela bölümün ortasında koyu punto ile tarihlendirme yerine yeni bölüme geçip bölüm başına yazılabilirdi veya metnin içinde birkaç cümle ile ne kadar zaman geçtiği anlatılabilirdi. Ayrıca kitapta çok fazla yazım yanlışı vardı. Ek yanlışlıkları, kelime hataları direkt göze çarpıyordu. Hatta bir iki noktada belliki cümle düzenlenmiş veya değiştirilmiş ama orijinal hali de bırakılmıştı. Yani peş peşe aynı şeyi söyleyen ikişer cümle okuduk. Kitabın en kısa sürede yeni baskı yapacağına eminim ve inşallah yeni baskıdan önce kitabı baştan sona tekrar düzenlerler.

ArafEsra Uzun · Pay Yayınları · 2019354 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Whocanread