Meltem Bige vesilesiyle Uzakdoğu'ya bir ziyarette bulunup geldim. Üstelik Tuhaf Şeylere Dair Hikayeler'de egzantrik bir atmosfer de vardı ki oradan kopmak istemedim.
Daha önce farklı bir yayınevinden de yayınlanmış olsa da iyi ki bu yayınevinden okudum dediğim bir kitap oldu. Gerek önsözüyle, gerek içindeki öykülerin okura ulaşmasında büyük bir etken olan çevirisiyle beni daha çok büyüledi.
Öncelikle kitabı okumak isteyenlere küçük bir tavsiye vereyim. Kitap ve yazar hakkında gerekli bilgilere ulaşamayacaksınız gibi şeyler düşünmeyin, Aykut Ertuğrul sunuşuyla başlayan kitapta gerekli tüm bilgilere ulaşacaksınız. Çünkü eksiksiz bir sunuş olmuş ve bu kısmını daha çok beğendim.
Lafcadio Hearn, aslında Yunan asılı olmakla birlikte birçok yere seyahatte bulunan bir gezgindir. Bu süreçte 'hikaye anlatıcılığı' dediğimiz alanda bir temsilci olmuştur diyebiliriz. Çünkü son gittiği Uzakdoğu seyahatinde uğradığı Japonya'dan anlatılar derler, şahit olduğu hikayeleri kaleme alır. Onun bunu yapmaktaki amacı; tüm bu ulaştığı verileri somutlaştırmak ve ardında bir gezgin hayatından bir eser bırakmaktır.
Ben bu kitaptaki öykülerin amacının, bundan çok daha ötesi olduğunu düşünüyorum. Mistik, büyülü, bazen soluğu kesip, bazense geren, gelenekten izler taşıyan unsurlarla birlikte modernist bir yapı da teşkil eden öykülerdi. İçlerinde çok tuhaf şeyler vardı.
Ve bunca yıllık okuma birikimimde okuduğum en ilginç kitaptı diyebilirim. Çünkü okurken ağzım çoklukla açık kaldı. Ben ne okudum dedim sıklıkla.
Uzun lafın kısası; bu kitapla mutlaka tanışmanızı, Japon kültürüyle iç içe geçmenizi isterim.
[Kaynak: instagram.com/p/CCWIv6xpkwJ/?...]
