1839 tarihli Polis Güçleri Üzerine Rapor'un da temel iddiası, suçun, yoksulluktan çalışmadan kurtulmak isteyen muhtaçlar tarafından işlendiğidir.(...)
''Yağmanın, serseriliğin ve dilenciliğin genel nedenlerini incelediğimizde(...) çok az örneğin kaçınılamaz bir ihtiyacın veya düşkünlüğün baskısıyla açıklanabileceğini görüyoruz; örneklerin çoğunda görülen bunların, düzenli çalışmadan daha az emek harcayarak mülk elde etme itkisinden kaynaklandığıdır.'' Bu nedenle mesele sadece polisi suçun önlenmesi olarak kullanmak değildi. Mesele, suçun, ücretli emek durumuna düşmeden, ekmek parası için işleniyor oluşuydu.