Gönderi
Kitap 4 bölümden oluşuyor ve iki bölüm boyunca yataktan kalkmayıp her işini (çorabını, terliğini giydirmek de dahil) uşağına yaptıran bir karakter, Oblomov ve sürekli "Çık artık şu yataktan be adam.!" diyen tezcanlı ben.Tembel, uyuşuk, bir işi beceremeyen, plansız insanlara deli olurum zaten saçımı başımı yola yola okudum kitabı anlayacağınız.
Kitap arka kapağında Turgenyev'in Oblomov ile ilgili "Dünyada tek bir Rus kaldığı sürece Oblomov hatırlanacaktır." sözü yer alıyor.
Bu başarısı seneler önce yazdığı kitabında vücut bulan Oblomovculuk kavramının günümüzde de hâlâ yaşanmasından kaynaklanıyor şüphesiz.Gerçi bunun dışında değindiği bazı noktalar var ki günümüzde de hâlâ görüyoruz maalesef. Mesela arkadaşı kalk artık, uyuma, sosyalleş dediğinde Oblomov "İnsanların tek amacı geniş evini, pahalı mobilyalarını ve güzel yemek yapan uşaklarını göstermek, bu yapmacıklık, sosyalleşmek değil." diyor.[syf.227]Haksız da değil ve o zamandan günümüze değişen bir şey de yok Oblomov, yatışa devam dostum.
Nedir Oblomovculuk ya da Oblomovşçina? Tembellik, evet kahramanımız tembel.Hatta o kadar tembel ki kurduğu hayalde bile o yatıyor eşi ona kitap okuyor.
Fakat, gerçekten tembel mi yoksa mevcut düzene karşı içinde eylemde bulunma hissi mi yok (Stoltz ile kitabın 2.bölümünde yaptığı konuşmasından dolayı böyle bir kanıya vardım) bilemedim.
Şunu da atlamamak lazım ;çok rahat yetiştiriliyor, peşinde pervane uşaklar , giydiren, yıkayan, yediren yardımcılar ve üstüne titreyen bir anne...Haliyle bu çocuktan yetişkin olduğunda başka bir davranış bekleyemiyorsunuz.Tembel olmasının yanında o kadar saf ki, yalan söylemeyi beceremeyen halleri, vefa ve dürüstlük duygusu insanda ona acıma hissi uyandırıyor.
Kitap dört ana karakter üzerine işlenmiş. Baş kahramanımız Oblomov, sevgilisi Olga, hizmetçisi Zahar ve arkadaşı Ştoltz.Hepsi de davranış ve halleriyle ayrı ayrı dönem insanının özelliklerini çok başarılı bir şekilde yansıtıyor.
Bir de okuduğum Rus edebiyatına ait diğer romanlarda kadın-erkek ilişkilerinin ahlaki boyutuna karşı hassas davranıldığını pek görmüyordum, ama burda Oblomov sevgilisine kötü söz söylenmesin diye öyle dikkatli davranıyor ki... Yani, kadın-erkek ilişkilerinde ahlaki endişelerin yoğun şekilde işlenmiş olması ve dindarlık vurgusu ilgimi çekmedi değil kitapta.
Dil çok sade ve akıcı, mizahi bir anlatım var, çoğu yeri gülümseyerek okuyorsunuz.Başlangıçta Oblomov 'un uyuşuk halleri sizi deli etse de özellikle sonlara doğru akıp gidiyor kitap ve elinizde bırakamıyorsunuz, dün 250 sayfa okudum mesala, hâlâ gözlerim yanıyor.
Tavsiye eder miyim? Kesinlikle evet...
·
19 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.