Hadikatü's-Süeda (Saadete Ermişlerin Bahçesi) Fuzuli tarafından 1547 yılında Kerbela hakkında yazılmıştır. Eser yazıldığı döneme göre bile ağır bir dile sahiptir. Bunun sebebini Fuzuli Türkçe maktel yazmanın zor olduğuna bağlamıştır. Kerbela'da yaşanan olayların Arapça ve Farsça olarak anlatılması Türklerin bundan yararlanamaması Fuzulî'yi Türkçe bir eser yazmaya yönlendirmiştir. Bazı zorluklar olmasına rağmen amacına ulaşmış ve en uzun eseri olan Hadikatü's-Süeda'yı tamamlamıştır. Kemal Küntaş kitabın 1583-1591 yılları arasında yazılmış bir nüshasını günümüz Türkçesine sadeleştirmiştir. Kemal Küntaş Kerbela ve İmam Hüseyin ile ilgili soruların cevap bulduğu bu eseri sadeleştirirken dipnot yöntemine de başvurmuştur. Editör Muharrem Uçan ise kendi yazdığı dipnotlara "editör" notunu düşmüştür. Eser Âdem (as)'dan başlayarak bazı ulu peygamberlerin belaya uğramalarını ve bu belalara sabrederek yüce mertebelere ulaşmalarını anlatmaktadır. Ardından Hz Muhammed (saa)'in doğumundan vefatına kadar yaşadıklarını vefatından sonra Fatıma Zehra'nin ve Aliyyel Murteza'nın çektiği zorlukları beyan etmektedir. İmam Hasan (as)'ın zehirlenerek şehit edildiği bölümden sonra İmam Hüseyin'i Kerbela'ya götüren nedenler, Kerbela'da yaşanan zulümler, İmam Hüseyin (as) ve 72 yâreninin şehadeti, Ehl-i Beyt Kadınlarının Şam'a gidişleri hem düz yazı olarak hem şiir olarak etkili bir üslupla anlatılmıştır. Kerbela'da yaşananlar öylesine çetindir ki bu musibete yer ehli ve gök ehli ağlamıştır. Peygamberimize bu olaylar daha Hüseyin (as) doğduğunda malûm olmuştur ve bu musibete bizzat peygamberimizin ağladığı kaynaklarda geçmektedir. Yine kaynaklarda geçen bir diğer rivayetse gökyüzünün İmam Hüseyin'e ağladığı ve gökyüzündeki kızıllığın bu yüzden oluştuğudur. İmam Cafer-i Sadık (as) ise şöyle demiştir: "Hz. Hüseyin'in (a.s.) kabri etrafında dört bin melek (bir başka rivayete göre ise yetmiş bin melek) toza bulanmış ve mahzun bir halde kıyamete kadar Hz. Hüseyin'e (a.s.) ağlayacaklar." Yüce Allah Hz Peygamber (saa)'in Ehl-i Beyt'ini sevmeyi Şura suresinin 23. ayetinde müminlere farz kılmıştır. Dolayısıyla Peygamberin Ehl-i Beyt'ini sevdiğini söyleyenlerin bu musibete ağlamalarına değil ağlamamalarına şaşırmak gerek. Ayrıca dil aklın, göz kalbin nişanesi olarak bilinir. Bu yüzden gözden akan yaş kalpte duyulan muhabbetin göstergesidir. Hâl böyleyken Kerbela matemi kıyamete kadar Hüseynî gönüllerde devam edecektir. Aslolan bu matemi yaşarken yürekteki Hüseyin'i yaşatmaktır. Son olarak Hak ile batılın ayrıldığı yer olan Kerbela'yı ve Kerbela'ya gelene kadar yaşanılan diğer olayları anlatan bu kitabın hakikati arayanların başvurabileceği nadide eserlerden olduğunu söylemek mümkün.

Saadete Ermişlerin Bahçesi KerbelaFuzuli · Kalender Yayinevi · 2018105 okunma

·1 alıntı·

184 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gözde Karadağ