@Cokcaokurazcayazar yorumudur.
Herkese merhabalar, bu gün size @derya_ve_kitaplar önerisi ile okuduğum 
emre timur ‘un 
Şaban Alıyev ‘dan yayımlanan #şizofren kitabından bahsedeceğim.
Tabi kitaptan bahsetmeden önce şunu belirteyim kitabı okuduğum süre boyunca bir sürü fotoğraf çekindim -ki bu benim ilgi alanımdır- ve ben ilk görselde olan fotoğrafı daha çok sevdim, yana kaydırdığınızdaki fotoğrafı öteki ben istedi. Öteki ben ‘o daha canlı, daha güzel ilk onu yükle’ dedi. ‘İşine bak sen ne anlarsın’ dedim. Aynadan bir bakış attı bana ‘bari onu ikinciye ekle, bak sözümü dinle’ dedi. Benim için bu bir emirdi.
İtiraf edeyim ki kitap beklentimin çok çok üstündeydi. Yazarın psikoloji üzerine bilgisi, yazım dili ve 1980 yıllarına hakimiyeti, varoluşçuluğu anlatım biçimi gerçekten muazzam güzel ve keyifliydi.
.....
Behnan'ın doğumu esnasında annesi vefat eder, dünyaya öksüz olarak gelen biridir o. Üstelik babasının gözleri önünde kendini vurup intihar etmesine de tanıklık etmiştir. Bu intihar sonrasında amcası yanına alır lakin şehre taşınınca ona bakamayıp yetimhaneye bırakmak zorunda kalır. Üniversteye başlayınca yurttan ayrılır amcası tarafından kendisine alınan evde yaşamaya başlar. Üniversiteyi kazanıp psikoloji okur ama işte tam da orada karşısına çıkar Müjgan. Müjdat ve Müjgan'ın arası iyi olduğu için Müjdat’ı ev arkadaşı olarak kabul eder. Üçlü bir hayat yaşarlarken ansızın ihaneti yaşıyor Benhan.
İşçi, köylü el ele.
Bundan sonra her şey değişiyor.
Öldürmeye teşebbüs...
Eziyetler, işkenceler, sağcılar, solcular...
Tımarhane...
Paranoid Şizofreni...
La ilahe illah...
Pertev...
Nietzche...
80 darbesi...
Ve çok daha ötesi...
Kitabı otur anlat deseniz sabaha kadar anlatırım. Ama çok fazla ayrıntı vermek istemiyorum. Bu kitabı muhakkak alıp okuyun diyorum. Kitabı 4 günde okudum, sindire sindire hissede hissede ve gerçekten çok çok beğendim. Kitapla tanışmama vesile olan ve emeği geçen herkese teşekkür ederim
@yazaremretimur
··
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.