Kitabı okurken hayatımdaki duygulardan tamamen soyutlanmak istedim. Sahte gülümsemelerden, sahte bakışlardan, sahte acılardan, sahte aşklardan... Acaba bir gün birine bu kadar aşık olabilir miyim diye geçirdim içimden. Aşk her zaman doğru bir duygu olmasa da her an özel bir duyguydu bana göre. Kalbim birine bu kadar aşık olabilir mi? Bu soruları çok sordum. Bir de mektupların içinde barındırdığı zarif duygulara olan inancımdan dolayı beni çok etkileri. Belki kitabı okuyup okumama konusunda bir ikileme düşersiniz ve benim incelememe denk gelirsiniz. Size şunu söylemek isterim; kitabı mutlaka okuyun ama sanki mektuplar size ithafen yazılmış gibi okuyun. O zaman soluksuz okuyacaksınız.