Tolstoy'un ölümünden sonra yayımlanan iki öykü "Şeytan" ve "Peder Sergi" Kısacık iki öykü olmalarına rağmen Tolstoy'un anlatmak istediği tüm derinliği ile satırlarda hissediliyor. Tolstoy'un on günde yazdığı ve eşinin bulmasından korkarak çalışma odasında bir koltuğun döşemesinin altına sakladığı "Şeytan", yaşanmış bir olaydan yola çıkılarak yazılmış. Konusunu anlatmak belki okumayanlari rahatsız edebilir ama bu kısacık öyküde insanın kendi üzerindeki hakimiyetini neden ve nasıl kaybettiğini, asıl şeytan kim sorusunun cevabını bulmaya çalışıyoruz. Şeytan öyküsü iki farklı son ile bitiyor. Siz okuduktan sonra hangi sonu daha çok seveceksiniz merak ediyorum. "Peder Sergi" öyküsü ise Tolstoy'un aklına ilk olarak 1890 yıllarında düşmüş ve günlüğüne şöyle yazmış; "Peder Sergi'ye başladım. Tüm ilgim, içinden geçtiği psikolojik evrelere yönelik." Öykü için çalışmalara başlar ve 1900 yılında Maksim Gorki'ye öyküden bahseder. Gorki öykü için şöyle der; " Öyküyü dinledim. İfade güzelliği, sadeliği ve fikrin kendisi aklıma durgunluk verdi." Tolstoy, Peder Sergi öyküsü üzerinde on yıl boyunca çalışmış ve sonuç olarak kişisel arayışların, gelgitlerin içinde bize okuduktan sonra unutamayacağımız satırlar kalmış. Her iki öykünün de benzer yanları olsa da ben Peder Sergi öyküsünden, anlatılanlardan çok daha fazla etkilendim. Sanırım zaman zaman tekrar okumak isteyeceğim bir öykü oldu. Derin psikolojik analizlerin yapıldığı, bolca gelgitler içinde karakterler ile birlikte yol alacağınız ve kendinize belki de hiç sormadığınız sorulara cevap ararken kendinizi bulacağınız bu iki öyküyü tavsiye ediyorum. Sonsuz sevgiler.

Şeytan / Peder SergiLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020819 okunma

·

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mine Oral