Hangi dünyaya tutuldu ay?
Hangi surlar çevirdi yalnızlığı?
Hınzır bir çocuk olmalı yüreğimdeki
Çınarlara tünemiş aymazlığım.
Çatlatmalıydı oysa tüm kozaları
Güneşe zulmeden kardelenin
Beni bin defa dirilten doğurganlığı.
Bir şeyler saklıyor duvarlar
Bir giz kıvrılıyor huysuz.
Beni darlandıran duvarların ardında
Bir şeyler saklıyor gece.
Kül ve duman karıştırıyor rüzgarlar
Ellerim çiçekler avuçluyorken
Leylak kokan saçlarından.
Kül ve duman
Hayal
Bilmece.
Dalgalar topluyor sahillerinden
En güzel kokularını.
Mehtaplar çarpıyor yüzüme
Suları yükselirken doruklara.
Yani gözlerin alıyor
En sevdiğim karanlığı.
Eleğe kardım kirpiklerimi
Ta ki yaksın aştığı hudutlarını.