Kiminin keşfetini, kiminin ana sayfasını işgal etmeye geldim... Nasılsınız efendim? Bizler iyiyiz çok şükür. Uzatmadan geçelim mi kitaba? Tam olarak bir inceleme gözüyle değil de kitaptaki konudan da yola çıkarak ufak bir beyin jimnastiği yapma gözüyle okunursa daha faydalı olur. :) Bu sefer böyle yazmak istedim canım ne var yani.. Kitap zaten kısa, 1 günlük bir roman olduğu için ne desem spoiler gibi olacak. O yüzden içeriğe hiç girmemeyi tercih ettim bu sefer. Kuşlar da Gitti... Ne anlıyorsunuz bundan? Kuşlar 'da'... Nereye gittiler? Neden gittiler? Ve özellikle neden kuşlar? Geçmiş zaman İstanbul'unu filmlerden, belgesellerden gördüm. Hani bir ağaç vardı, Cüneyt Arkın ile Fatma Girik çevresinde koşuşturmacılık oynarlardı. Hatırladınız mı? Heh işte o zamanlar İstanbul'da o ağaçlardan, çiçekten, böcekten çooook vardı çoook... Haliyle kuşlar da vardı. İnsanın gerçekten insan olduğu zamanlar... İnsanlık, vicdan, merhamet henüz kayıplara karışmamıştı... O zamanları yaşayan büyüklerim bir yandan çok şanslılar, öte yandan ise çok şanssız... Şanslılar çünkü o günleri gördüler, şanssızlar çünkü o günlerden sonra bugünleri de gördüler... Ama biz Z kuşağı olarak o günleri sadece filmlerden, dizilerden biliyoruz. Elbette özlemini çekeriz, keşke öyle olsa şimdi de deriz, ama yaşayanlar kadar olmaz.. Yaşar Kemal, bu kitabında tam olarak o dönemlerin İstanbul'unu ve daha sonra ki İstanbul'u... Kirli, pis, gökdelenlerin yükseldiği İstanbul'u, Ağacın, yeşilin olmadığı İstanbul'u, Kuşların konacak yer bulamayıp terk ettiği İstanbul'u, İnsanlığın, vicdanın bir rafa kaldırılıp tozlandığı İstanbul'u anlatıp ne denli değiştiğini yüzümüze vuruyor. Bu hangi olayla, hangi tarihte böyle değişti? Belirli bir şey var mı yoksa zamanla mı oldu bu değişiklik? Ve en önemlisi: Neden oldu? İnsanlar birbirini sevmeyi, saymayı neden unuttular? Kuşlar gittiği için mi böyle oldu yoksa böyle olduğu için mi gitti kuşlar? Zaman geçtikçe insanın para hırsı artmış, her yer benim olsun, her şey benim olsun demeye başlamış. Her yere koca koca binalar dikmiş... Eskiden ağacın olduğu yerde şimdi gökdelen uzanıyor. Kuş aranan gözlerle gökte uçarken aşağıya bakıyor, geçen sene gelip yuva yaptığı çınar ağacını arıyor besbelli. Ama yok! Nereye gitti?! Şimdi kuşlar gitmesin de ne yapsınlar? Geçmiş zamanda İstanbul'da kartal bile varmış biliyor muydunuz? Hatta geçmişte okuduğum bir yazıya göre, Mustafa Kemal İstanbul, Beylikdüzü'nde bıldırcın avlamış... Beylikdüzü'nde! Bıldırcın! "Kuşlar unutkan olur, yeniden gelecekler!" Gelecekler mi sahiden Yaşar Amca? Motorları maviliklere sürecek miyiz Nâzım Amca? Ne zaman insanlık yeniden hatırlanacak? Ne zaman dünya gerçekten yaşanılır bir yer olacak? Kuşların yeniden gelmesi ve bir gün motorları maviliklere sürebilme temennisiyle bitiriyorum yazımı. Teşekkürler. Keyifli okumalar!

Kuşlar da GittiYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 202213,6bin okunma

··

158 görüntüleme

Melek

@Carpees ·

21 Ağustos 2020 21:26

Kalemine ellerine sağlık kuzu. Birgün eskiye dönme dileğiyle, yeşilin yeryüzünü tekrar kaplaması ümidiyle bekleyeceğiz.

Mertcan

@Lavoisier ·

21 Ağustos 2020 21:28

Teşekkür ederimmm 😊 Hepimizin tek dileği bu...

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mertcan