Bana bir sokak çiz, izbe virane
Bu öksüz şehirden öyle bir sokak.
İçinde bir adam deli divane,
Gelmez sabahlara yürüsün bırak.
(....)
Bana bir çiçek çiz, solgun ve ölgün
Rüzgarla dalından gidecek gibi
Ufuktan ufuğa savrulduğu gün
Yeniden yeşerip açacak gibi.
(...)
Bana bir kadın çiz, mahzun gözleri
Birini beklesin pencerelerde
Kurusun gözünde yaş denizleri
Ağlasın: " O giden sevgilim nerde?"
(....)
Ve sonra beni çiz, çizgilerde ben:
Yüzüme neş'eden gölge düşmesin
Çizdiğin o kadın tutup elimden;
"Ben de senin kadar yalnızım!" desin..
(...)
Bana bir tren çiz, sonsuza giden
İçinde sevdiğim dostlarım olsun
Gitsinler kalana veda etmeden
Ardından bakarken gözlerim dolsun.
(....)
Bir yalnız kadın çiz, başını cama
Yaslamış düşünür geçen günleri
Gözünden gitmeyen garip adama
Gönlünde adasın dönmez dünleri.
(...)
Sonra bir mevsim çiz, orada hep kış
O adam düşünde O'nla yürüsün
İçinde bir yara her söz her bakış
Kar yolları hüzün onu bürüsün.
(...)
Ve onu yalnız çiz, boynu bükülü
Hasretine yeni hasret eklesin
Umudu yollara ufka dökülü
Gideni dönecek diye beklesin.
(...)
Bir şarkı çiz en son ikisi için
Görenler duyanlar onları ansın
Sormasın kimseler neden ve niçin
Tabloda ikisi birlikte yansın..
(...)