Büyükannem müthiş bir insandı. Bana monopoly oynamayı öğretmişti. Oyunun adının "edinmek" olduğunu anlatmıştı. Biriktirebildiği her şeyi biriktirir ve nihayetinde oyun tahtasının hakimi olurdu. Ardından bana hep aynı şeyi söylerdi. Bana bakar ve şöyle söylerdi: "bir gün bu oyunu oynamayı öğreneceksin." bir yaz, neredeyse her gün monopoly oynadım ve o yaz oyunu oynamayı öğrendim. Anlamıştım ki kazanmanın tek yolu "edinmeye" olan koşulsuz bağlılıktı. Anlamıştım ki para ve mevkiler sizin skorunuzu artırmaya yarıyordu. O yazın sonunda artık büyükannemden daha acımasızdım. Eğer oyunu kazanmam gerekiyorsa, kuralların etrafından dolanmaya hazırdım. O yılın sonbaharında büyükannemle oturduk ve oynadık. Sahip olduğu her şeyi elinden aldım.
onu, son dolarını verip mutlak yenilgi ile ayrılırken izledim. Ardından, bana öğreteceği bir şey daha vardı. Dedi ki: "şimdi tamamı kutuya geri döndüler. Bütün o evler ve oteller. Bütün demiryolları ve kamu şirketleri. Bütün o gayrımenkuller ve o harikulade paralar. Hepsi kutuya döndüler. Zaten hiçbiri gerçekte senin değildi. Bir süreliğine olayın büyüsüne kapıldın. Ama sen oyunun başına oturmadan çok önce de buradaydılar ve sen gittikten sonra da burada olacaklar. Oyuncular gelir geçer. Evler ve arabalar, unvanlar ve kıyafetler; hatta vücudun bile." gerçek şu ki, elde ettiğim, tükettiğim, biriktirdiğim her şey gün gelip kutuya geri dönecek ve ben her şeyimi kaybedeceğim.
Kendinize sormanız gereken soru: nihai terfinizi aldığınız zaman, nihai alışverişinizi yaptığınız zaman, mükemmel evinizi satın aldığınız zaman, birikim yapıp maddi güvencenizi sağladığınız zaman ve başarı merdivenlerinin basamaklarına tırmanıp gelebileceğiniz en yüksek noktaya geldiğinizde heyecanımız da kayboluyor. Kaybolacaktır.. peki ya sonra ne olacak ? Yolun sonunu görebilmek için daha ne kadar çaba sarfetmek zorundasınız ? Eminim anlıyorsunuzdur.. Hiçbir zaman yeterli olmayacak.öyleyse kendinize şu soruyu sormak zorundasınız: "ÖNEMLİ OLAN NEDİR ?
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.