Şiir Değil Düşün-ce kitabını okudum. Şiir kitaplarını tek oturuşta okumayı sevenlerden değilim. Sindire sindire okumayı sevenlerdenim. Çok sevdiğim kısımları oldu. Bazı yerlerde gözlerim doldu. Size bir soru soracağım. Peki siz hangi türlü okumayı seviyorsunuz? Tek oturuşta bitirenlerden mi? Sindirerek okumayı sevenlerden mi? #alıntı GİTMELİ VAKİT GELDİĞİNDE Gitmeli insan, gitme çanlarını duyunca, Hayatın içinden gitmek, kızmamalı... Var olduğunu sandığın yok olur bir gün Ve bir gün yokluk varlığa bürünür. Yollar ayrılır, insanlar paylaşamaz artık. Herkes bir yol tutturur da aslında Yol bir tektir fark edemezler. Kendi boyutlarına hapsolur insan, Saatlere makamlara, Elbiselere ve insanlara. Gün gelir kırmızım sever insan, Gün gelir beyaz Ve ayrılır yollar başkalarıyla. Ayrılık varlığın bünyesinden, En azından bizimkisinden. İnsan bir tek şeyden ayrı düşmesin yeter! Ne sen beni anladın dost Ne de ben seni. Bak ne zaman kuralları attım geri Ve oldum ben, geriye kaldı Ne ben ne de sen. E gitmeli demek ki... Ayrılıklar hiç olmamışlara dair. Ey dost! Olanlar hiç ayrılamaz ki...

Şiir Değil Düşün-CeFiliz Gürtuna · Ateş Yayınları · 202013 okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Damla koçak