Sally Rooney’in dilini ve öykü anlatmasını seviyorum. Normal İnsanlar’ı okurken tüm öykü ve karakterler gözümün önünde canlanmıştı. Aynı şey yazarın ilk romanı olan “Arkadaşlarla Sohbetler” okurken de oldu. Bu durumun bu yaşta olan bir yazar için oldukça iyi bir yazarlığa delalet olduğunu düşünüyorum. Diğer taraftan kitaba gelecek olursak çok yakın iki kız arkadaş hatta eski sevgilinin kendilerinden yaşça büyük bir yazar ve oyuncu kocası ile yaşadıkları ilişkiler yumağını anlatıyor kitap. Dublin’in puslu havası iliklerinize kadar işlerken, Francis ve Bobbi yaşamlarına konuk oluyoruz. Kendi üniversite hayatımda bu şekilde olmasa da gayet hareketli geçmişti. Fakat bu kitabı okurken o dönemdeki hareketliliği, canlılığı, hayat sevgisini ve dönemsel burhanları özlediğimi hissettim. Kitabın daha ilk sayfalarında elinizden kayıp akacak bir roman olduğunu hissediyorsunuz ve 270 sayfa 1-2 gün içerisinde bitiyor. Bana uzak gelen kısmı ise bazen (yazarın yaşını da göz önüne alırsak) fazlasıyla ergen düşüncelerin içerisinde boğulduğumu hissetmem oldu. Özellikle Bobbi karakteri klasik her şeyi okuyup her konuda bilgisi olduğu sanan ergen davranışlarda bulunması beni birazcık iten bir özellik oldu. Aynı problemi zaman zaman Normal İnsanlar’ı okurken de yaşamıştım ama bu problem bence Sally Rooney’in yaşça çok genç olmasından kaynaklı. Bahsettiğim gibi eksiklikleri bulunsa da keyifli bir kitap. İyi okumalar.

Arkadaşlarla SohbetlerSally Rooney · Monokl Yayınları · 2019728 okunma

·

115 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.