Fazla söyleyecek sözüm yok!
Bu incelemeyi okuduktan sonra linçlemeyin lütfen
Kitabın neresinden tutsam diye düşünüyorum ama gerçekten bulamıyorum.
Hepimiz zor şeyler atlatıyoruz. Kendimizce bu yaşadıklarımızın belki de hepsinden ağır olduğunu söylüyoruz. Ne kadar doğru ki¿! Sorarım size en basitinden çocukken almanıza izin verilmeyen (kimisi için şeker kimisi için oyuncak bazen telefon tablet vs..) şeyler olduğunda bunun o yaşta en büyük problem olduğunu düşünmedik mi?
Elbette hepimizin başından geçmiştir ama yıllar ilerledi problemler daha da karmaşık hale geldi. Kaldı ki gün geçtikçe evrim geçirip bambaşka hale dönüşmekte.
Şuraya bağlayacağım kitapta intihar eğilimli bir genç kızdan bahsediliyor. Tamamen hayattan vaz geçmiş boynunu ipe dolamış haldeyken eve aniden giren biriyle tanışmasından sonrasını anlatıyor. E ardından olaylar zincirini tahmin etmeyecek yoktur herhalde.
Sonunu tahmin edemezsiniz çünkü piyasaya sürülen çok satma amacından başka bir fikir bulundurmayan bir kitap! Birazcık sürpriz olmasın mı yani?!
Devamındaki kitaptan da bunu çok iyi anlayacaksınız.
Okur kitlesine bakıyorum çok küt bir kesim. Elbette her kitap büyük kitleye hitap etmek zorunda değil ama beni etkileyen ve bu incelemeyi yapmak için uzun bir süredir düşünmeme sebep olan şey aynı duyguları hisseden insanların bu kitabı beğenmesi oluyor. Melankolik, depresyonda, hayata karşı bir beklenti içinde olmayan uzun süredir intihar fikrini aklından çıkarmayan kitlenin bu kitabı çokça beğendiğini görüyorum.
Ha tersi de mümkün müdür? Elbette!
İçindeki bazı olaylarda benim de canım yanmadı değil. Ben de üzüldüm yeri geldi 'nasıl oluyor böyle şeyler' dediğim kısımlar oldu. Bitirdikten sonra ben de boşluğa düştüm. Altını çizeceğiniz süslü cümlelerden ve merak uyandıran bitirdikten sonra pek de bir şey kazanmayacağınız türden bir kitap . Okumazsanız daha iyi derim. Güzel vaktinizi sizi geliştirebilecek fikirlerinizi olgunlaştıracak kitaplara ayırmanız daha iyi.
Dilim döndüğünce anlatmaya çalıştım hatam olduysa affola