“Erdem cumhuriyetlerin ; onur da monarşilerin ilkesidir.
Fakat bu - onursuzca bir onurdur - , utanç vericidir.” Montesquieu
Biz kimiz? Hani şu iyi rollere bürünüp (ama görünüşte iyi olup) , marjinal takılan (oysaki basit, sıradan) , burnu havada olan yaratıklar değil miyiz?Yok diyenleri duyar gibiyim, buna tebessüm ettim.Ama kabul edelim bizler hayvanlar alemi üyesiyiz, Darwine ve yüreği güzel insanlara selam olsun diyip, 
Nefretin Hazzı adlı eserin incelemesine geçebilirim.
Tarih öyle anlara tanıklık etmiştirki, sömüren rejimler mi desem, baskıcı otoriteler mi desem.. Halkın her zaman başına bir bela sanki göklerden gelmiş gibi halka demir yumruk gibi kullanılmıştır. Yakın zamandan bir örnek verecem, mesela zamanında Sosyalizm diyip başa gelen Romanya diktatörü Çavuşeşku.. Gece gece lanet adını almak istemezdim fakat kitabın içeriğinde verilen son hikaye Monarşinin Ruhu adlı bölümü okurken o aklıma geldi. Monarşinin ruhu adlı bölümde, toplumu kandıran, karanlığa sürükleyen otoritelere karşı bir isyan nitelikli ele alınan yazıda tespitler ve tahliller çokca ilgimi çekti,eserin en beğendiğim hikayesi oldu.Çokca altını çizerek okuduğum bu bölümde, geçmişten gelen kalıp yalanları, vaatleri göz önüne serip, ileri derecede olan tahlilleri tarafımca yerinde buldum.
Geriye kalan 3 bölümde de tahliller ve özeleştirinin yoğunluk oluşturması aslında yazarın bakış açısının ne kadar tarafsız olduğunu bizlere göstermektedir. Mesela ilk hikayede eski dostluklarına değinen yazar kimi yerlerce kendini yerin dibine sokmuş. Ucuz samimiyetler, bıkmışlık gibi hislerine değinen yazar ayrıca toplumun her alanında görüşler belirtmiştir. Okunulmasını tavsiye ederim, pişman olmayacağınız kanaatindeyim. Bakış açınıza, yaklaşımlarınıza ciddi manada katkılarda bulunacağına şüphem yok.
İncelememi bitirmeden önce, yazarında ima ettiği gibi ;kahrolsun kilise tarzı tutucu karanlık zihniyet!
Keyifli okumalar dilerim.
·
1 plus 1
·538 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.