Kalabalıklar arasında yalnızlıktan ölüyordum. Sürünmenin ne demek olduğunu idrak ettim. Yalnız olmayanların sıkılıp anlamayacağı, yalnızların tamda kendini bulacağı kitap. Biz niye varız, varolduğumuzdan beri sürekli ayar çekilmeye, hizaya getirilmeye uğraşılıyoruz. Şunu yap, şunu yapma. Şu iyidir, şu kötü, şu güzel şu çirkin.. Sartre gibi materyalist değil de, Müslüman olmamıza rağmen okuyanların aklına şöyle bir soru gelmiştir mutlaka: ''Biz göğü, yeri ve ikisi arasındaki şeyleri oyun oynamak üzere (ve eğlencelik olsun diye) yaratmadık'', Enbiya16. Tamam oyun için yaratılmadık, buna iman ediyoruz da. Fakat niçin yaratıldık o zaman? Niye varız? Neden böyleyiz? İster ateist olun ister Müslüman. Varoluşunuzu mutlaka sorgulayacaksınız. Ve bu Sartre gibi sizin de canınızı bir hayli sıkacak. Boş tasasız ve lakayt bir hayat yaşıyorsanız bile, hayatınızın en az bir döneminde de olsa, o ''bulantıyı'' mutlaka tadacaksınız. Yeraltından notlar'ın üzerine bunu bitirdim. Şimdi de Camus'un Yabancı'sını okuyacağım. Umarım aklımı kaybetmem. Not: Biz yalnızlar, yalnız olduğumuz için acı çekmiyoruz ve birilerinin gelip yalnızlığımızı gidermesini de beklemiyoruz. Bizler varoluşa katlanamadığımız için yalnızız. Bu yalnızlığımız yaşantımızın kaçınılmaz sonucu sadece.

BulantıJean-Paul Sartre · Can Yayınları · 202122,6bin okunma

·

62 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.