*Kardeşini öldürüyor Kabil, İçimde bir yalnızlık duygusu; Ölüm kadar yaz uykusu, Sıkıntı ile geçilen sahil. (Varlık, 15.12.1936) Orhan Veli, her zaman için beğendiğim bir şair olmuştur. Okuduğum ilk kitabıydı bu ama şiirlerine bir çok kez rast gelmiş ve inanılmaz bir şekilde beğenmiştim. Ölüm hikayesini duyduğum an ona karşı olan ilgim daha bir artmıştı. Bir gazeteci onun ölümünü şöyle anlatıyor, "Orhan Veli öldü. Ben bu satırları yazarken Orhan İstanbul morgunun teşrih masası üstünde yatıyor. 36 yaşında öldü Orhan. Türk şiirini kökünden sarsmış, yüzlerce şairi tesiri altında bırakmış genç yaşında pek az kişiye nasip olan bir şöhret kazanmıştı. Orhan, başka bir millette doğsaydı milletlerarası şöhrete de ulaşırdı. Son zamanlarda işittiğime göre ceketi olmadığı için gömlekle dolaşıyormuş. Onun yüzde biri kadar sanatkâr olmayanlar, hattâ insan olmayanlar bugün genel müdürlüklerde, sefirliklerde sefa sürüyorlar. Ve Orhan ceketsiz öldü." Çoğu şiiri beni derinden etkilemişti. En çokta "Anlatamıyorum" şiiriydi bu. Biraz daha araştırdım bu mükemmel şairi. Ve şunlara ulaştım, "Yılın Kasım ayında, bir haftalığına Ankara'ya gelen Kanık, 10 Kasım 1950 gecesinde, onarım için kazılmış, üzeri kapatılmamış bir çukura düşerek ayağını incitti. Daha sonra İstanbul'a dönen Kanık, bir arkadaş ziyareti sırasında aniden fenalaşması üzerine Cerrahpaşa Hastanesi'ne kaldırıldı. Orhan Veli Kanık, 14 Kasım 1950 tarihinde, beyin kanaması sonucu girdiği komada yaşamını yitirdi." Bu güzel şairi böyle kaybetmişiz. Değerinin ölümünden sonra anlaşılması beni çok fazla üzdü. Kaynak: timeturk.com/orhan-veli-kani...

Sakın ŞaşırmaOrhan Veli Kanık · Yapı Kredi Yayınları · 20235,4bin okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selcan Beyazit