İNSANLARDAN KAÇIN!
Moliére de, Shakespeare gibi insanın hallerini ve reaksiyonlarını çok iyi anlatan bir adam. Bu kitapta da Shakespeare'in 
Atinalı Timon'undaki ''Apemantus'' karakterine benzeyen ve insanların yaltaklanma, şakşakçılık hareketlerini sevmeyen, huysuz ve ''başkaldıran insan'' Alceste var. Dediğim gibi kitap, insanların bu bayağı hareketlerini ve ikiyüzlülüklerini konu alıyor.
Alceste böyle bir insan:
''Nerede olursa olsun, Tanrı vergisi
Tersliğini göstermesin, olur mu?
Hoşlanmaz başkalarının duygusundan;
Hep o karşı görüşü savunur o,
Başkasının düşündüğü gibi düşünürse,
Sıradan adam olup çıkacağına inanmıştır.
Bayılır her şeyin tersini söylemeye,
Kendine çattığı da olur çoğu zaman,
Kendi öz duygularına da karşı gelir
Başkalarında öyle duygular varsa.''
(s. 31)
Ve böyle düşünüyor şakşakçılar hakkında:
''Beni en çok tiksindiren şey,
O emret fındık kabuğuna gireyim diyenler,
Her önüne geleni şapır şupur öpenler,
O gönül okşayıcı laf ebeleri
O herkesle incelik yarışına çıkanlar,
Akılsızla akıllıyı bir tutanlar.
Neye yarar bir insanın sizi koltuklaması,
Dostluk, güven, sevgi sözü vermesi...''
(s. 3)
Moliére bize Céliméne'in evinde geçen bu oyunu, saray çevresine gönderme yaparak eleştirmiş, saray çevresiyle de dünyaya eleştiri yapmış. Aslında, hâlâ da insanlar çıkarcı ve pislikler. İş dünyasında, okul dünyasında ve başka her yerde insanlar ''çıkarlarıma uygun olsun da ne olursa olsun, çıkarlarım zarar görmesin de, ne gerekiyorsa yaparım'' ideolojisinde.
Sadece insanların ikiyüzlülüğünü ve çıkarcılığını eleştirmiyor Moliére, insanların hiçbir şeyden memnun olmamalarını, şikayetçiliklerini ve benmerkezciliğini de eleştiriyor:
''...binbir yeteneği de olsa,
Herkes zayıf yanını görür insanın.''
(s. 16)
''Burnunuz Kaf dağında olmasın, yola gelin biraz,
Tepeden bakmayın insanlara.''
(s. 46)
Ayrıca, dikkat ederseniz, insanların tutarsızlığını da eleştiren birkaç nokta da yakalarsınız.
İnsanlar çıkarcı, narsisist, ''burnu Kaf dağında'', benmerkezci, herkesi öven, âhlaksızlaşan, gözleri sadece dış görünüşü gören, ruha ve maneviyata aldırmayan, robotlara dönüşüyorlar. Fakat:
''İşte, lanet olsun! İnsanlar böyle!''
(s. 68)
Moliére bu kısa oyunda bize insanlığın tüm karanlık yönlerini, çıkarcılıktan övgüye kadar her şeyi, ayrıntılarıyla ve yoruma açık olarak sunuyor. Gerçekten muhteşem bir oyun.
Okuduğunuz için teşekkürler. Faydam dokunduysa ne mutlu bana, keyifli ve verimli okumalar.
··
264 görüntüleme
En kısa incelemen. :))
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.