Ben okurken öyle çok utandım ki insanlıktan. İnsan olmaktan, onlarla aynı havayı solumaktan, aynı coğrafyada yaşamaktan utandım. Kitabı okuduğum her an "Bunları yapan insan mı?" dedim kendi kendime.
Kitabın ilk sayfalarında "Körebe iyi bir şey yapıyor." demiştim. Ama kitabı okumaya devam ettikçe önyargılı olduğumu anladım. İnsaların geçmişte yaşadığı kötü olayların travmaya dönüştüğünü...
Küçücük bedenlerin yaşadıkları kötü anıların bedelini ödesinler istedim. Ama bu kadar kolay olamaz... Toplumdaki kişilerin iyi bir eğitim almasını, kişileri yönlendirerek, empati kurarak yardımcı olmamız lazım.
İnsanların geldiği noktaları gördükçe yaşama sevincim kaçıyor. Sorunlara hiçbir çözüm üretilemiyor, ortak noktası bulunamıyor.
Günümüzdeki sıkıntılarını özetleyen güzel bir kitap olmuş... Okumanızı tavsiye ederim.