Gönderi
1910’da yazılan kitap, "yüceltme" ve "narsisizm" gibi kavramları tanıtma ve eşcinselliğin özel bir türünü betimleme olanağı verdi.
Bilmece Gibi Davranışları Olan Bir Dahi
Leonardo’nun ressam olarak tanındığını çünkü çağdaşları tarafından bilinmeden/anlaşılmadan kaldığını hatırlatarak esere başlıyor.
Leonardo, Mona Lisa ve Son Akşam Yemeği gibi başyapıtlara imza atmıştı, ancak dillere destan bir yavaşlıkla çalışıyordu. Başladığı tabloları nadiren tamamlıyor, gelecekte ne olacakları ile pek ilgilenmiyordu. Sonunda ressamlığı tamamen bıraktı. Freud bunu ondaki ketlenmelerin bir belirtisi olarak yorumladı, aynı zamanda Leonardo doymak bilmez bir bilme gereksinimi duyuyordu ve bir araştırmacı olarak yürüttüğü aşırı etkinlik, sonunda sanatçı yönünü ezmişti.
Yüceltme: “Sevmek yerine araştırma yapılır”
Burada Freud, sanatçıyı hem duygusal hem cinsel hayatında ezecek kadar güçlü bu araştırma tutkusunun kaynağını sorguluyor.
Leonardo’nun bilgi tutkusuna yatırdığı bu enerjinin, küçük çocuklarda gözlenen, bebeklerin nereden geldiğini öğrenmek amacıyla cinselliğe yönelen ve giderilmesi olanaksız olan merakın inatla varlığını sürdürmüş olmasından ileri geldiğini öne sürer.
Narsisistik Özdeşlemeye Dayalı Bir Eşcinsel Türü
Frued, Leonardo’daki bu fellatio düşleminden yola çıkarak, eşcinselliğin özel bir türünü betimler: erken çocukluk döneminde anneyle arasındaki güçlü erotik bağ, ona olan aşkını özdeşlemeye dönüştürmüş, babanın yokluğu da bu bağı pekiştirmiştir. Freud, bu eşcinsel nesne biçimini “narsisistik” olarka adlandırmıştır. Ek olarak, Freud’un bu çalışmada narsisizmi özdeşleşme süreciyle ilişkilendirdiğine dikkat çekelim. Freud’un birinci narsisizm kuramı, yalnızca kendisi sevmek düşüncesini içermez. Aynı zamanda anneyle özdeşleşme ve kendini annenin sevdiği gibi sevmek düşüncesini içerir.
Mona Lisa’nın Bilmecemsi Gülümsemesi
Freud’a göre, Leonardo’nun resimleri annesiyle erken dönem ilişkisinin yoğunluğunu belli eder. Örneğin Mona Lisa’nın bilmecemsi gülümsemesini buna kanıt olarak sunar. Meryem Ana, çocuk İsa ve Azize Anna’yı gösteren başka bir tabloda Freud, Leonardo’nuni biri ilk yıllarda onu büyüten gerçek annesi Caterina, diğeri sonraki yıllarda onunla ilgilenen babasının genç eşi olmak üzere, sahip olduğu iki annenin temsil edildiğini düşünür.
Ayrıca babasının kendisiyle ilgilenmeyişinin, kendisinin de resimleriyle ilgilenmeyişine sebep olduğunu düşünüyor. Ve belki de en önemlisi, erken yaşta babasının desteğinden vazgeçen Leonardo, önce babasına ardından da genel olarak otoritenin tümüne özellikle de kilisenin dogmatik öğretilerine başkaldırının ifadesi olarak yorumlamıştır.
Freud da, Da Vinci'nin çağdaşları gibi Onun sadece ressam özellikleriyle ilgilenmiş, bilim insanı yönünü çok fazla irdelememiş olsa da eser, psikanalitik biyografi türünde her daim en başta yer alacaktır.
··
172 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.