Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Dua ederek iç rahatlattığınız ama nihayetinde zor da olsa uyuduğunuz gecenin sabahı babanızın ölüm haberini alacağınızı bilseydiniz ne yapardınız? Ben biliyordum; çünkü bilirsiniz ki bazı zamanlar göğüsünüz üzerine sizi boğacak güçte bir sıkıntı çöker; nefes alamazsınız, konuşamazsınız, yutkunamazsınız...Böyle duygular içinde bile inancımı kaybetmemek için bir mucize diliyordum: Bir mucize olsun ve BABAM yaşasın! Durmadan gelecek günler için hayaller kuruyordum sanki bu geceden sonra her sabaha mutlu uyanabilecekmişim gibi. Ben bilseydim eğer sabahına uyandığım o gecenin babamla son gecemiz olduğunu, ona durmadan aşkımı -ki bu sevgimin en sade tabiri-haykırırdım hastane koridorlarında. Belki beni duyar kalbinin derinliklerinde hisseder ve güçlenir diye. Ben o gece hastaneyi yıkardım baba... Derdim ki onlara nolur bırakın babam cennete giderken arkasından bakayım. Sonra alırdım ellerini ellerime, bak baba derdim benim ellerim de seninkiler gibi, ama sen bırakma tut yine de, bırakma beni sakın düşerim yoksa -hala kalkamadım ben baba-. Sonra derdim ki; baba senle ben ne güzel arkadaştık, ne güzel hikayeler okurduk, ne güzel yemekler yapardık hatta bazen yapamazdık. Yakardık da annem görmesin diye çöpe saklar atardık. Ne sarmalar yerdik gecenin köründe, merak etme mutfakta canın çok istediği için sağlığına zararlı olan sarmaları gizli gizli yediğini söylemeyeceğim anneme. Biliyor musun baba derdim, küçüktüm sanırdım ki böyle yakışıklı insanlar hep dizilerde; böyle iyi kalpli insanlar hep kitaplarda olur. Sonra sana doğru bi dönerdim bizim evin en yakışıklısı en iyi kalplisi işte karşımda, sensin, hep köşe başımızda. Nerden bilebilirdim ki bir gün köşe başımızdan sol yanımıza taşınacağını... Kulağına doğru eğilirdim sonra, sırların hala bende baba derdim, benim anlattıklarım da seninle gidecek biliyorum hatta seninkiler de benle korkma. Sırlarımız artık sırrım oldu baba... Baba derdim, eğer seni üzdüysem bağışla, doyamadım sana bağışla, baba derdim kal gitme, daha yapacak çok işimiz var, daha üniversite mezuniyetim var, baba belki bir gün anne olurum görmeden mi gideceksin, kal baba, baba kal, hayallerimiz var yapacaklarımız var unutma... Baba derdim, şu halime bak, şu boyuma yaşıma bak daha çok erken. Bize sen lazımsın çekme gölgeni, baba be derdim gitme, kal da nefes ol , kal da göz ol, kal yanımızda... BABA GİTME... Ne ben yetişebildim sana ne azrail kesti hızını. Demek cennet o kadar güzel ki bizi bırakıp gittin. Beş sene oluyor sen mi öldün bizi mi öldürdün bilmediğim beş sene... Elbet bir gün buluşacağız bu böyle yarım kalmayacak aşkım BABAM... Ruhuna rahmet, sana dua ile BABA...
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.