Bir gündü, hava ılık
Ve cadde kalabalık...
Bir kadın sapıverdi önümden dönemece;
Yalnız bir endam gördüm, arkasından, ipince.
Ve görmeden sevdiğim, işte bu kadın dedim, Çarpıldım, sendeledim.
Ve bir gündü mevsim bayat
Ve esnemekte hayat...
Dönemeçten bir tabut çıktı be üç beş adam;
Yalnız bir ahenk sezdim, çerçevede bir endam.
Ve tabutta, incecik, o kadın var anladım;
Bir köşede ağladım...