Herkese selamlaaar
Bu kitabın yorumunu gireceğim hiç aklıma gelmezdi ama..darararaam.
Alacakaranlık serisini kitap okumaya başladığım ilk zamanlarda okumuştum-tabi sonra defalarca yeniden okudum- ve bayılmıştım. Seriyi bu kadar sevmemin nedeni Edward ve Bella'nın birbirlerine olan sevgileri. Şu ana kadar okuduğum hiç bir şeyde onlarınki kadar güzel ve gerçekten..bir aşk hissetmedim. Bana kalırsa sevgileri mükemmel. Bazı yazarlar kitaplarını okunur bir hale getirmek için sürekli klişe ve bazen saçma, gerçekten çok saçma şeyler yazıyorlar. Ama bana kalırsa Edward ve Bella' da bu ergence ve basit durum söz konusu değil. Tabi bu bahsettiğim ergenliğin olmamasının nedeni Edward' ın yüz on yaşında olması olabilir.Kitap, Alacakaranlık serisinin ilk kitabını Edward'ın ağzından anlatıyordu. Bundan bir yıl önce Stephenie Meyer'in böyle bir kitap yazdığından haberdar olmuştum ve kitabın tamamlanmadığını ve o zaman için tamamlanmayacağını öğrendiğimde çok üzülmüştüm. Ama nasıl denk geldiyse internetten kitabın yazılmış bölümlerinden bir kısmını buldum ve o heyecanla bulduğum sayfaların hepsini bir kaç saatte okudum. Tabi ben o arada yüz yirmi sayfa falan okuduğumu zannediyordum, ama kitabı okuyunca fark ettim ki iki yüz seksen dörde kadar okumuşum.Ama okuyacak yer kalmama gibi bir durum olmadı, çünkü kitap kütük gibi maşallah. Alacakaranlık ortalama 320 sayfa iken Geceyarısı Güneşi 712 sayfa. Tabi bunun bir çok nedeni var ki; olayları Edward anlatınca sadece Edward'ın değil mekandaki kişilerin de düşüncelerini okuyoruz, diğer kitaba artı olarak hem Cullen ailesinin ev yaşamı, hem de konuşmalar arasındaki bir saniyelik sürede Edward'ın düşündüğü sayfalar süren düşünceler var.
Kitapta bazı sahneler değiştirilmiş, bazı yerler eklenmiş ve Alacakaranlık'ta olmayan ama filminde olan sahneler kitap için biraz değiştirilmişti. Bence güzel fikir.
Okuduğum bütün Stephenie Meyer kitapları gibi bu kitabada bayıldım.
