Gönderi
Sonluluk Üzerine Kitap İncelemesi
Nobel Ödüllü (1999)Alman yazar Günter Grass'ın -genellikle filme uyarlanmış "Teneke Trampet" eseri ile tanınan- yaşamını yitirmeden 2-3 gün önce tamamlayabildiği, kendisini, hayatı boyunca yaşadığı tecrübeleri aktardığı eseri;
"Sonluluk Üzerine"
Yazarın hastanede geçirdiği günleri tasvir ettiği, artık yaşamını yitirmekte olan Grass'ın psikolojisini, kaleminden düşen sözcüklerin, zamanının ne kadar değerli olduğunu, üretkenlikte sınırının olmadığını bizlere gösteren bir kitap.
Ve kitabın tasarımı o kadar güzel ki, içerisinde yazarın kendi çizimleri yer alıyor (hatta kullandığı mürekkebi mürekkepbalığından nasıl elde ettiğinden de bahsetmiş) aynı zamanda farklı tür konularda kısa anlatıları ve bu her bir anlatının konusuna uygun ardından bir şiir sizleri karşılıyor. Anlatılatıların içeriği değişiyor.Örneğin birinde mantarlardan bahsederken -Grass'ın mantar aşkı tarif edilemez- bir diğerinde kaybettiği arkadaşlarına özleminden, bir diğerinde kendinin değişmesinden bahsediyor. Çok akıcı eğlenceli bir kitap gerçekten.
Kitaptan bahsettiğimize göre beni çok etkileyen ve sizlerle paylaşmak istediğim kitabın giriş cümlesini de buraya bırakıyorum :)
KUŞ GİBİ ÖZGÜR OLMAK
Pipo içenin kalbi, ciğeri, böbrekleri, onu, perişan haldeki "ben"e serum bağlandığı, yan etkileriyle ilgili efsaneleri fısıldayan ve hacmi gitgide büyüyen bir yığın renkli, yuvarlak,ince uzun hapları yutmak zorunda olduğu tımarhaneye ara vermeksizin, sürekli gitmeye zorlarken; dik kafalı, somurtkan ihtiyar, "Daha ne kadar?" ve "Neden ki?" gibi sorular sorarken ve o sırada elinden ne fırçayla çizilen desenler ne sıralanan sözcükler düşerken; savaşlarıyla ve sivil ölümleriyle dünya elinden kayıp giderken, o yalnızca uyku, bir lokma kesintisiz uyku istedi -kendine-kendine yabancılaşarak, mızmızlanarak avuntu aradı; son çeşme de kuruyup gitmişken, ek işini gören bir esin perisinin suni teneffüs öpücüğü ıslattı beni; ve zaten sözcüklerin bunalttığı imgeler beni zorlarken, kağıt, kalem ve fırça elimin altındaydı, sonbahar havası karşılıksız teklifini sundu, suluboyalar akmaya başladı, keyifle çizıktirmeler yaptım, yeniden kötüleşmesinden korkarak, yeniden yaşamaya başladım şiddetli bir arzuyla.
Kendimi hissetmek. Tüy gibi hafif, kuş gibi özgür olmak, uzun zamandan beri çöküşe hazır olunsa da. Hayvanı dizginlerinden salıvermek. Şu ya da bu olmak. Ölüleri uyandırmak. Dostum Baldanders'in* hırpani kıyafetlerini giymek. Bile bile yanılmak. Mürekkepli gölgelerin altına sığınmak. "Şimdi" demek!
Sanki deri değiştirebilirim gibi geldi bana, ipi yakalarım ve düğümü keserim; sanki bu yeniden keşfedilen mutluluğun tekrarlanabilir bir adı varmış gibi.
* Kılık değiştirme özelliği ile bilinen Alman folk figürü.
Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ediyorum sevgilerle... :))
·
88 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.