Gönderi
“Mavirau’n-Nehr” … Tarih veya coğrafya derslerinden kalan kulak tortusu. Tarihte nereye denk düşer, coğrafî olarak hangi koordinatlara hapsedilir bu isim. Evet “isim”. Bu ismin mayasında neler var? Kan? Göz yaşı? İlim? İrfân? Farâbî, İmam Buharî, Ahmed Yesevî, Tîmur-i Leng, Bahaeddin Nakşinbend, İmam Buharî, İmam Maturidî…
Semerkand desem? Ya Buhara? Hani Hâfız-aı Şirazî’nin meşhur beytinde olduğu gibi:
Eger an Turk-i şirazi be dest âred dili mâ râ
Be hal-i Hinduyeş bahşem Semerkand u Buhara râ
Şayet o Şirazlı türk güzeli kalbimi fethederse
Siyah beni için Semerkand ve Buhara’yı feda ederim
Mübalağanın içinde, Semerkand ile Buhara’nın güzellikleri saklı. Mavira’un-Nehr’in güzellikleri. Saklı. Onu arayanlar bulabilir!
Amu Derya desem? Siri Derya? Seyhun ve Ceyhun mu desem yoksa! İsim ne garip şey! Varlığın kıymetini belirliyor. Amu Derya tarih akıyor, Ceyhun modern. Ne yumuşak telaffuzu var, sanki dudaklarımdan ana şefkati öpüyor!
Türbe, cami, kubbe, taç kapı, çini… kadim bir lisanın tekellümü bunlar. Dudakta telaffuz, gözde renk ve heybet, şuurda tarih, hayalde…hayalde başka bir âlem. Yıllar önce Afganistan’a uçarken bu toprakların rengi dikkatimi çekmişti. Savaşın bir rengi olsa sanırım bu tonda olurdu. Tozuyan bu torağı düşünüyorum çırpınan nalların altında. Yine bu topraktan pişirilen tuğlaları…Duvarlarda, kubbelerde…
Muharrem Sevil’in kitabını raftan indirirken heyecanıma eklediğim bu hayallerdi. Satırların ahengi, benim iç ahengime denk düştü. Okudum. Bitmesin istedim. Bitti. Ama bitmeyen satırları var benim için. Hala devam ediyor.
Bu kadar sürekli ve bu kadar hüzünlü bir yalnızlığa sahip bu şehir, sığınacağım bir yer olacak mıydı?
Mevlana “Neyi arıyorsan O’sun” diyor. “Bir kez kaçmaya başladın mı her şeyden kaçarsın, sevgiliden, aileden, işten…”
Onun son seferi yoktu, tek sefer üzerine yürüdü çünkü.
Anısız günlere kim süre biçebilir ki!?
Sözü kime diyeyim, sözüm lisandan fariğ!
·
18 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.