Yaklaşık olarak üç yıl önce başlamıştım, kötü bir zamana denk geldi ki 60-70 sayfa okuduktan sonra devam edemedim bunda biraz bazı arkadaşlarımın yorumları da etkili olmuştu. Bu yıl pandemi süresinde kitapla bakışırken kendimi buldum sonradan, bu kitaba bir şans daha vereyim diye düşündüm ve yeniden okumaya başladım. Normalde hızlı okuyan bir insanım ama önyargının da etkisiyle yine yavaş yavaş okumaya başladım, her gün kendimi okumaya zorladım ama pek başarılı olamadım, taa ki yakın bir arkadaşım bana meydan okuyana kadar. Bu durum beni biraz-hatta baya- hızlandırdı ve günlerce 64. Sayfasında kaldığım kitabı iki günde bitirmeme vesile oldu. Gelelim kitapla ilgili görüşlerime, açık konuşmak gerekirse çok istememe rağmen çok fazla olumlu yorumda bulunamayacağım. Konu ve hikaye olarak güzel evet, o dönemde insanların yaşamış olduklarını gayet güzel yansıtılmış fakat derinlere inmek gerekirse, kitap çok yavaş ilerliyor, sayfalarca süren betimlemeler insanı yorup sıkıyor. Hadi hepsini bir kenera bırakıp biraz kabulleneyim diyorum, bu sefer de sonu havada gibi bitiyor. BU KISIMDAN SONRASI SPOILER İÇEREBİLİR.
SPOILER
Öncelikle sondan beni rahatsız eden kısımdan başlayıp genel olarak birkaç karakterle ilgili görüşlerimi yazmak istiyorum. İlk olarak kitabın öyle havada bitmesinden hiç hoşnut kalmadım, ben o günleri atlattıktan sonra ailenin durumu ne olur, Al dediği gibi aileyi terk eder mi(muhtemelen eder), Anne ve Baba bu çileye ne kadar dayanabilir bunları okuyabilmek isterdim, hadi hepsini geçeyim kitabın ana kahramanı Tom’a ne olduğunu, o mağaradan çıktıktan sonra başına neler geldiğini, insanlara faydası dokundu mu dokunmadı mı, bir grev esnasında Casy gibi hayatını mı kaybettim bilmek isterdim, ana kahraman sonuçta bence okuyucunun bunları bilmeye hakkı var. Birkaç karakterden bahsetmek istediğimi söylemiştim, öncelikli olarak kitap boyunca sinirlerimi hoplatmama neden olan Al.. Aşırı bencil, kendinden ve kadınlardan başka bir şeyi düşünmeyen tipik bir erkek. Anne aile parçalanmasın bir arada kalalım diye çırpınırken ailesini bir çırpıda silip birkaç gündür tanıdığı kızla gidebilecek yapıdaki Al, seni pek sevemedim.. İkinci olarak değinmek istediğim karakter Noah.. Hayatı boyunca hep bir yanı eksik kalmış Noah, o kadar çok üzüldüm ki ona, gitmesine kimse üzülmedi gibi, her fırsatta Tom’a kalması için yakaran Anne Noah gittiğinde pekte üzülmüş gibi değildi, belki de ailesine yansıtmak istemedi diye kendimi avutmak istiyorum. Son olarak değinmek istediğim karakter ise Anne.. Ailenin bir arada kalabilmesi için çabalayan kadının da aslında bencillik yaptığını düşünüyorum, Noah gittiğinde pek üzülmüş gibi değildi, çocuklarına karşı her zaman katı gibi duruyor ama Tom’a karşı her zaman sevgi dolu. Tom gitmek zorunda olmasaydı belki de Al’ın gitmesine bu kadar şiddetle karşı çıkmazdı diye düşünüyorum, çünkü orada Al’ın kamyonu sürmekten başka bir vasfı yok gibiydi aslında.
Genel olarak baktığımızda, konu ve karakter olarak güzel, ilerleme ve son açısından bana göre yetersiz bir kitaptı.
