Gönderi

eylül sıkıntısı...
bugün 22 Eylül, 23 Eylül'e gece-gündüz eşitliğine 1 gün kaldı. Nedense Mart ayındakini daha çok seviyorum, gece kısalıp gün uzadığı için olması muhtemel.. Şimdi neler olacak, sadece Haziran'dan sonrasını yaşadığımız için midir bilinmez, sanki 2020 de hiç kış olmadı benim için.. güneşi çok seven ben, havaların yavaştan soğumasını, güneşin yavaştan çekilmesini, erkenden kararan havayı nasıl kaldıracak bilemiyorum... nasıl bir döngü bu, hiçbir şey dümdüz değil.. her defasında bunu test etmek, her defasında aynı şeyin olacağını bilerek yaşamaya devam etmek.. belki yarın akşam olmaz diye düşünmek kadar akıl dışı olsa da insan yapmadan edemiyor, ya olursa diye hayal kurmadan olmuyor... bir gün öleceğini bilerek, her gün ilk günmüş gibi, her gün yeni bir umutla.. öleceğin bir günün, bugün olma ihtimalini aklına bile getirmeden... bu kadar hırslı, bu kadar tutkulu ve bu kadar aç gözlü nasıl olabiliyoruz? bir şekilde yaşamak zorunda olduğumuz için, her gün yüzlerce kandırmacayı yüzümüzdeki sahte maskelerle yaşamaya devam etmezsek, çok da yaşanacak bir dünya kalmadı insanoğluna.. yaşanacak bir dünya dünya bırakmadık.. şimdi de gün geçiriyoruz, fotokopi günler.. umut hep var.. bazı günler az, bazı günler çok.. bazen kendini kandırmaca, bazen kandırdığını anlamaca bazen de gözü kapalı kanmaca.. 22.09.2020-her zamanki gibi, benden bana..
·
7 görüntüleme
Serkan