Herkes kendi içindeki dünyayı diğerlerine kabul ettirmek istiyor,sanki içindeki dünya,dışındaymış gibi; sanki herkes onu,onun kendini gördüğü gibi görmek zorundaymış gibi;sanki herkes yalnızca onun gördüğü gibi olabilirmiş,başka türlüsü zaten mümkün değilmiş gibi.