Bilmiyorum, Liza. Tanıdığım bir adam vardı, suratsız, sert biriydi. Kızını görünce ona şakalar yapar, yumuşacık bir adama dönüşürdü. Kızı baloda dans ederken onu saatlerce ayakta bekler, bir an gözlerini üzerinden ayırmazdı. Adamcağız kızıyla aklını bozmuştu sanki. Kız eğlenceden sonra yorulup yatınca, babası kalkıp kızını öper, yavrusunu kutsardı. Kendisi pis pasaklı giyinirdi. Cimriydi! Ama kızı söz konusu olduğunda dünyaları önüne sererdi. Hele kızı aldığı hediyeleri beğenirse mutluluktan dört köşe olurdu. Babalar kızlarına annelerden daha düşkündürler, onun için bir kız baba evinde çok mutlu yaşar. Sanırım, benim kızım olsaydı evlenmesine razı olmazdım.
Sayfa 123Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.