(3) Yce: Çocuğun düşüncesi garip hayaletlerle doluydu. Korku ve hüzün, ruhuna yıllarca, hatta belki de ömrü boyunca hâkim oldu. Çevresine hep küskün küskün bakar, hayattaki her şeyi sıkıntılı, eziyetli görürdü. Aklı fikri hep o Militrisa Kibiteyevna'nın yaşadığı, bedava yiyip içmenin, giyinip kuşanmanın mümkün olduğu tehlikesiz, dertsiz, kaygısız masal ülkesindeydi. Oblomovka'da masallar yalnız çocuklar için değildi; büyükler de ömürleri boyunca onların etkisi altındaydılar. Oblomov sonraları dünyada her şeyin pek basit olduğunu, ölülerin mezarlarından çıkmadıklarını, dev cüsseli insanların eninde sonunda panayırlarda halka gösterildiğini, haydutların hapse atıldığını gördü; ama hortlaklara inanmaz olduktan sonra bile içinde bir korku ve kasvet perdesi kaldı. İlya İlyiç canavarlardan hiçbir kötülük görmediği gibi dünyada hiç de öyle büyük dertler, sıkıntılar geçirmedi; ama yine de her an korkunç bir şeyler olacak kuruntusuna kapılır ve korkuya düşerdi. Hâlâ bugün bile karanlıkta ruhuna işlemiş olan korku canlanıverirdi; ertesi sabah gerçi bu korkusuna gülerdi; ama gece olunca yine ürpermekten kendini alamazdı.

Çocuğun düşüncesi garip hayaletlerle doluydu. Korku ve hüzün, ruhuna yıllarca, hatta belki de ömrü boyunca hâkim oldu. Çevresine hep küskün küskün bakar, hayattaki her şeyi sıkıntılı, eziyetli görürdü. Aklı fikri hep o Militrisa Kibiteyevna'nın yaşadığı, bedava yiyip içmenin, giyinip kuşanmanın mümkün olduğu tehlikesiz, dertsiz, kaygısız masal ülkesindeydi. Oblomovka'da masallar yalnız çocuklar için değildi; büyükler de ömürleri boyunca onların etkisi altındaydılar. Oblomov sonraları dünyada her şeyin pek basit olduğunu, ölülerin mezarlarından çıkmadıklarını, dev cüsseli insanların eninde sonunda panayırlarda halka gösterildiğini, haydutların hapse atıldığını gördü; ama hortlaklara inanmaz olduktan sonra bile içinde bir korku ve kasvet perdesi kaldı. İlya İlyiç canavarlardan hiçbir kötülük görmediği gibi dünyada hiç de öyle büyük dertler, sıkıntılar geçirmedi; ama yine de her an korkunç bir şeyler olacak kuruntusuna kapılır ve korkuya düşerdi. Hâlâ bugün bile karanlıkta ruhuna işlemiş olan korku canlanıverirdi; ertesi sabah gerçi bu korkusuna gülerdi; ama gece olunca yine ürpermekten kendini alamazdı.

Sayfa 142Kitabı okudu

Oblomov İvan Gonçarov

1 görüntüleme

Gönderi

Yce