Bugüne, intihar notuna; "... hassas kalpli diyebileceğiniz insanlardan birisiyim. Şu zamana kadar hep doğru yapmaya çalıştım.... çok yönlü olabilmek için her kafa yapısına uygun şarkı dinledim, kitap okudum, araştırma yaptım.... Daha iyi bir dünya için elimden geleni yaptım....... Ailevi duygulardan yoksun büyüdüm hiçbir zaman babamla ve abimle dertleşmedim, onlardan değer görmedim (bunun için onları suçlamıyorum sadece biraz şevkat görmek isterdim sanırım bu iyi gelebilirdi)...... Bir ev bir araba veya herhangi bir şey uğruna yıllarımı aylarımı harcamak istemiyorum...... İnsanların sürekli yoluma taş koyup beni yoracaklarını biliyorum, bunu için çabalamak istemiyorum.... Belki de bu kadar derin bu kadar hassas bir insan olmasaydım.... Merak ediyorum neden kimse bana değerli olduğumu hissettirmiyor? Neden kimse beni sevmiyor... Biraz daha eğlenceli, yakışıklı, çalışkan mı olmam gerek?.... Bu dünya yaşamak için çok kötü bir yer..." Sözlerini ekleyip intihar eden Furkanın haberiyle başladım haberi okuduğumdan beri aklım onda ve intihar mektubunda. Furkan içimizden bir kısmımızın haykırmak istediklerini haykırıp bunlara gözlerini, kulaklarını kapatanların duymasını, görmesini sağlayarak aramızdan ayrıldı. İntiharı zaten beni çok etkilemişken bir kaç dakika önce sosyal medyada sanat platformu olan arkadaşım arayıp "Furkan beni takip ediyormuş, arkadaşı ulaştı paylaştıklarımı çok beğeniyormuş" dedi sonra biraz takip ettiklerinden bahsetti arkadaş olsaydık bu hayatın bir yerinde denk gelseydik iyi anlaşabileceğimizi fark ettik arada benzer düşüncelere girdiğimizi kendimizi bu kadar geliştirme uğraşında, hayatı güzel bir yere çevirme uğraşında olmamaza rağmen zaman zaman değersizlik duygularına, çabalarımızın gerektirdiği sonuçları alamadığında benzer düşüncelere kapıldığımızı fark ettik belki bizim gibi düşünenleriniz olmuştur. Bu olayın politik durumlarını bir kenara aldığımızda insani yaklaşımlara baktığımızda anne baba ve arkadaşlık sıfatını almış kişiler olarak sorumluluklarımızın çok daha fazla olduğunu fark ediyoruz. Insanları dinlememe, onlarla dertlesmeme belki konusurken göz devirme haklı bulmama çoğunluk için küçük olaylar olsa dahi insanı kesinlikle intihara götürebiliyor özelikle Furkan gibi kendimizi hassas kalpli olarak görüyorsak. Furkan keşke arkadaş olsaydık keşke bu yolu beraber yürüseydik ölümün bana çok şey düşündürdü söylemek istediklerimi bir bir boğazıma dizdi ama söyleyecek bir şeyim yok paylaştıklarını beğendiğin arkadaşım arada benim istediklerimi paylaşıyor du eminim ki çok ortak noktamız vardı oooffff of
··
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.