Gönderi

Şeyler, onlardan uzaklaştıkça güzelleşirler, yaklaştıkça da çirkin görünürler. Bizim en büyük problemlerimizden biri bunu fark etmememiz, fark etsek de öyle değilmiş gibi davranmamız bence. Herkes herkesle anlamsız ve gereksiz bir şekilde yakın olmak istiyor. Ben mesela, ortalama bir günde aşağı yukarı elli kişiyle tokalaşıp, on kişiyle öpüşüp, birkaç kişiyle de sarılıyorum en az. Hepimiz bunu yapıyoruz neredeyse. Bahanemiz de şu, "sıcakkanlı milletiz!" Pehh... Eriyecez sıcaklıktan haberimiz yok. Bir sürü arıza, kırgınlık, kızgınlık, taciz, bok püsür hep bu manasız yakın olma dürtüsünden kaynaklanıyor. Oysa biraz düşünsek, uzak ve mutlu yaşamak o kadar mümkün ki... Aşka bakın mesela. Aşk, en çok iki kişi birbirine uzakken aşk oluyor. Sonra yaklaşmaya başlıyorsun. Sonrası rezalet. Hep böyle bu... Velhasılıkelam, iyidir mesafe...
Sayfa 97 - İthaki
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.