Gönderi
"Kabuk Adam" Aslı Erdoğan'ın ilk kitabı. Etkileyici, sürükleyici dili ve derin psikolojik çözümlemeleri ile merak uyandıran, sonunu bir an önce okumak istediğiniz ancak etkisinden de öyle kolay kolay kurtulamayacağınız bir kitap...
Her ne kadar tanıtımında bir "aşk" hikayesi olarak sunulmuş olsa da roman, insanın iç yolculuğunu, kendi ile hesaplaşmasını ve değişimini anlatan bir destan aslında. Aslı Erdoğan'ın diliyle "çıldırtıcı gücünü sonuna dek yaşanmayan arzulardan, en gizli hayallerden alan bir tutkuyu, ölümle yaşamın sınırında kurulan mucizevi bir dostluğu ve bütün yıkımların nedeni olan korkuyu, insanın en temel özelliği olan korkusunu, alçaklığını, umutsuz yalnızlığını" anlatan bir roman.
Bu otobiyografik romanda ırkçılığın üst seviyede olduğu, zenginlik ile yoksulluğun, medeniyet ile az gelişmişliğin, hayat ile ölümün kol kola yaşandığı, suçun ve nefretin yaşamın doğal bir parçası haline geldiği tropikal bir adada düzenlenen yaz okuluna katılan kahramanımızın gözünden adada yaşadıklarını ve bu yaşananların iç dünyasındaki etkilerini izliyoruz sessizce; güzel tabiatın ve yaşanan duygu yoğunluğunun büyüsünü bozmaktan korkarak.
İyi okullarda okumuş, fizik gibi kadınların pek tek tercih etmediği bir alanda son derece başarılı bir kariyere ulaşmış, Cenevre'de çoğu meslektaşının gıpta ile baktığı bir araştırma projesine kabul edilmiş, bu çok uluslu ekibin içerisinde teknik bilgisi ile istese daha da yıldızlaşabilecek kahramanımızın duygusal dünyasında yaşadıkları çoğu insanın kendi ile kolayca özdeşleştirebileceği türden: yirmi beş yaşında olmasına karşın çocukluğundan bu yana "başarı"nın en önemli kıstas olarak belirlendiği, bunun değişmez parçası "rekabet"in hep canlı tutulduğu, "para kazanacağı" bir iş sahibi olmanın hayattaki en önemli şey olduğu öğretilmiş küçük bir kız o aslında... Üzerine eklenen çocukluk travmaları -mutsuz bir aile, sorunlu ebeveyn ilişkileri, şiddet, hayal kırıklıkları- ile aslında hiç büyümemiş, büyüyememiş, kendi hayatının kontrolünü ele alamamış bir kız çocuğu. İçinde bulunduğu rekabetçi camianın belirlediği başarı ölçülerinin hapsinden, hırs ve sürekli çalışma sonucu yalnızlaşmadan, farklı kültürden kaynaklı yabancılaşmadan dolayı artan travmaları ile boğulmak üzere olan ve derdini, "normal" bildiği yakınlarının hiçbir zaman anlayamayacağı bir çocuk...
Seyahat ettiği tropikal adada, korkunç görünüşü ile kimsenin dönüp bakmaya tenezzül etmediği, hiçbir yönü ile -giyimi, yaşamı, suç ile yakın ilişkisi- tanıdığı "normal" çevresine benzemeyen "Kabuk Adam"la kurduğu sıra dışı ilişki sayesinde korkularından yavaş yavaş sıyrılır, kabuklarını teker teker atar kahramanımız. Bu sayede geçmişi ile hesaplaşır, hayatı özümser, kendini tanır. Roman boyunca her yaşanan macera ile anlarız ki aslında bu sayede büyür.
Hayatın bizim dışımızda belirlenen başarı kriterlerinden ibaret olmadığını, basma kalıp yargılarımızın anlamsızlığını, kabullenmenin getirdiği huzuru, insanın ancak kendi ile hesaplaşmasını tamamladığında büyüyebileceğini, hayat ile ölümün sınırında gidip gelirken anlatır bize.
Kabuklarımızdan sıyrılabilmek ve istediğimiz yöne doğru koşabilmek dileğiyle...
·
22 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.