Dostoyevski'nin şu ana kadar okuduğum tüm eserleri müthişti benim için. İnsan psikolojisini mükemmel yansıtıyor. İlk romanı olan İnsancıklar'dan sonra yazdığı ikinci eseri Öteki. Bana biraz da Suç ve Ceza romanından Raskolnikov'un ruh halini hatırlattı..
Memur olan Golyadkin'in içinde ki benle, bilinç altında ki ikinci Golyadkin'le (Öteki) çatışmalarını okuyoruz. Aslında kendinden nefret ediyor, bilinç altında ki Goldyadkin'i kıskanıyor, ikinci Golyadkin olmak istiyor. Eser birçok kişiligi barındırıyor. Okurken olduğunuz ben'i ve olmak istediğiniz "öteki" yi sorguluyorsunuz. Kendinizi karakter arayışı içerisinde buluyorsunuz
İnsan aradığı her şeyi kolay ya da zor bir şekilde buluyor ama kendini bir türlü bulamıyor. Herkesin bilinç altında Öteki'deki gibi olmak istediği, içten içe nefret beslediği, karaladığı ama aslında olmak istediği bir karakter yatıyor olabilir. Bu ruh halleri çok tehlikelidir. Yaşamı, hayatımızı zorlaştırır. Hakikati bulmak, hayatı insanları sevmek için önce kendimizi tanımamız, sevmemiz gerekir.
