Bugün biraz daha özledim seni.
Rüzgar kokunu getirdi odama masada boş sandalye içimi ezdi sanki.
Ne çok kavga ettik senle birgün gideceğini unuturmuşcasına.
Oysa söz vermiştik birbirimize gitmeyecektik.
Giden sen oldun ölen ben sanki.
Bir matem kuruldu hayatın orta yerine.
Kızma gülüşümü çok severdin onu da aldın giderken.
Keşke gitmek olmasıydı!
Bazen çıkıyorum cadde, sokak geziyorum gördüğüm her yüz sana ait sanki.
Acıyor içim yürüyorum göz yaşlarım ayak izime eşlik ediyor.
Dertli diyorlar ardım sıra, bilmiyorlar seni kaybettiğimi.
Şimdi nerde kavga eden iki insan görsem.
Ölüm var diyorum, ayrılık var.
Deli diyorlar bilmiyorlar, giden sevdiğini de götürüyor.
Hep kötü anılar can buluyor hayat perdende canın yanıyor.
Ve keşkeler dolanıyor diline.
Elif Akdemir
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.