Yazarın okuduğum ikinci romanıydı. İlk okuduğum "Kafamda bir tuhaflık" kitabı kadar beğenemediğimi söylemeliyim. Bunun sebebi karakterlerin tam oturmamış olması. İki aşk hikayesi var, ama hikayeler tam olarak olgunlaşmamış, bu duruumu yazarın gençlik döneminde yazmış olduğu bir kitap olmasıyla da bağdaştırabiliriz sanırım. Ama dili eğlenceli, akıcı.. Okurken Yeçilçam filmi izliyor gibi hissettiriyor. İçeriğe gelince, eski sessiz bir köşkte cüce hizmetçisiyle beraber yaşayan yaşlı bir kadının üç torunu yazın büyükannelerini ziyarete geliyorlar. Torunlardan biri sarhoş dul bir tarihçi, diğeri kitapta komünist olduğu söylenen bir kız ve en küçükleri zengin olup Amerika'da üniversite okumaya gitmek isteyen bir genç. Karakterler iç hesaplaşmaları bakımından ayrıntılı olarak ele alınmış olmakla birlikte, yaşadıkları toplum ve düşünceleri çok yüzeysel kalmış diye düşünüyorum. Örneğin komünist kızın kitaptaki tek rolü plajda mayoyla güneşlenip Cumhuriyet gazetesi almak. Veya örneğin kitapta ülkücü olduğu söylenen bir karakter var, kendi ideallerinin hayallerini kurup hırsızlıktan, amaçsızca gezip duvarlara yazılar yazmaktan ileri gitmeyen bir karakter. Yine büyük dedeleri, tanrının varlığını inkar ediyor ve Batı'nın Doğu'dan farkı olarak onların ölümü anlamalarını, yok oluşu anlamalarını bizden üstünlüklerinin sebebi olarak görüyor vesair. Elbette ki toplumun her kesiminde iyi olan insanlar vardır, kötü olan da vardır ama Orhan Pamuk bu kitabından sadece bu farklı kesimlerin hepsinden en zavallıları seçmiş ve perişanlık hikayesi anlatmış gibi hissettirdi. Ben istiyorum ki kitapta anlatılan kişiler inandıkları düşünceleri anlatırken okuyucuyu da inandırsınlar, kendilerine güldürmesinler. Can sıkıntısı gidermek için kısa okunabilecek bir roman fakat okunacak bu kadar güzel kitap varken önermem.

Sessiz EvOrhan Pamuk · İletişim Yayınları · 20176.8k okunma

·

25 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Anna K.