Kara toprağın altını açıp azıcık baksaydın,
Orada ne seçkin ve iyi insanlar bulacaktın.
Nice beyler, kara toprak olmuş yatar,
Nice âlim ve hâkimler şimdi susmuş yatar.
Hastalık yüzü görmeyen nice mağrurlar,
Şimdi toprak altında mecalsiz yatmaktalar.
Bütün insanlar girmişken toprağa,
Bir tek, ikimiz mi kalacağız bu dünyada!
İşte bu yüzden ben, yok ettim arzularımı,
Allah bana yardım eder, odur bana tek yardımcı.
İnsanı insana köle eden içindeki ihtirastır,
Ben onu terk ettim, artık gönlüm rahattır.
Sayfa 110 - Beyan
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.