Bu eski yüzeysel bir sol söylem. Genelde bu tür diktatörlerin başarısı: uzun süreli bir iç çatışma ve ekonomik kriz sonrası güvenlik ve nispi ekonomik stabilizasyon sağlamalarıdır. Salazar iktidarını Portekiz'de cebren; asker, polis eliyle güvenlik ve insanların daha kolay iş bulabildiği bir ortam yaratmasına borçludur. Hitler iktidarını Almanya'yı yüzde binleri bulan enfilasyon ortamından daha istikrarlı bir ekonomik yapıya kavuşturmasına borçludur. Keza Bizde de bu iktidar Cumhuriyet tarihinin en kötü krizinden sonra karşımıza çıktı.
Yalnız şu var ki: bu tür iktidarların tasfiyesi çok kanlı olabilir veya parçalanmış bir memleket bırakabilir. İkinci dünya savaşı sonrası Almanya, Franco sonrası defacto parçalanmış bir İspanya vs.